ΕΝΑ, ΔΥΟ, ΤΡΙΑ... , ΑΥΤΑ ΤΑ ΤΡΙΑ ΤΑ ΛΕΝΕ ΟΛΑ

Αυτά  γίνονται μόνον στα κόμματα. Οπουδήποτε αλλού θα τους παίρνανε με τις ντομάτες. Μόνον; Μαύρους στο ξύλο θα τους κάνανε.

Σκέψου να βγει στο γήπεδο η ομάδα, σε παιχνίδι κρισιμότατο, και κάποιοι παίκτες να κάνουν ό,τι τους κατέβαινε. Χωρίς να τον πιέζει αντίπαλος, χωρίς να κινδυνεύει  η ομάδα, ένας να έβγαζε αράουτ τη μπάλα. Άλλος να τρέξει στα καλά καθούμενα να βαρέσει κουτουλιά στον τερματοφύλακα του, δηλαδή σε συμπαίκτη. Άλλος να βρεθεί αμαρκάριστος σε κενή εστία και αντί να κάνει το γκόλ, να πιάνει τη μπάλα με τα χέρια.

Γίνονται, ρε, αυτά τα πράγματα; Ο ηθοποιός στη σκηνή επάνω να μη λέει τα λόγια του ρόλου του και να βγάζει ατάκες άσχετες. Ο βιολιστής, ο πιανίστας της ορχήστρας να γράφει τον μαέστρο και να παίζει την καυλάτζα του.

Το κορυφαίο πρόβλημα, το πιο κρίσιμο των κρίσιμων στην  Ελλάδα  της τελευταίας 20ετίας ήταν το  μνημόνιο. Να μείνουμε, φεύγουμε από το ευρώ. Και έβλεπες άτομα από το ίδιο κόμμα, άλλος δεν λέει το εντελώς αντίθετο από αυτό που υποστηρίζουν άλλους. Να επιστρέψουμε στη δραχμή, όχι να μείνουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Να διαπραγματευτούμε το χρέος έλεγε ο  Τσίπρας , του απαντάει δεν γλυτώνουμε περισσότερο από 5% του χρέους διότι τόσο μόνο είναι το «επαχθές», δηλαδή από τόκους στα δάνεια.

Τι γίνεται, σου λένε οι αφελείς. Στο ίδιο κόμμα, στο κάθε κόμμα, δύο  τάσεις , μάλιστα τόσο αντίθετες, τόσο ξεκάθαρες για το τόσο κρίσιμο εθνικό ζήτημα. Μα είναι δυνατόν να κάθονται στο ίδιο κομματικό τραπέζι άνθρωποι με τόσο διαφορετικές θέσεις; Να κάνει τις παρατηρήσεις του και ο αποδυτηριάκιας.

Πρώτον, δεν κάθονται στο ίδιο τραπέζι, κομματικό ή παρεϊστικο, να συζητήσουν τις θέσεις τους. Δεύτερον, δεν έχουν θέσεις, απλά ο καθένας πετάει μια τρακατρούκα για να συζητηθεί και να παρακολουθήσει τη δημοσίευση της φωτογραφίας του στα μμε. Τρίτον, δεν έπιασαν καρέκλες σ' ένα κόμμα επειδή συμφωνούν με τις θέσεις του κόμματος, αν βέβαια δεχτούμε ότι πράγματι το κόμμα έχει θέσεις. αυτά τα τρία.

Διαβαστε ακομα:

ΑΥΤΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΟΣ