Η ΦΩΤΙΑ ΣΤΟ ΤΖΑΚΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΑΠΟ ΝΗΣΤΕΙΑ

Έπιασαν τα κρύα για τα καλά και η φουκαριάρα η γριά ξεπάγιασε. Για να προλάβει τη γκρίνια της ο γέρος της τράβηξε στο υπόγειο να φέρει ξύλα που είχε κόψει από το δάσος.

Θέλεις τη ζεστασιά από τη φωτιά μέσα στο φτωχικό σου σπίτι; Θα την ταϊζεις συνέχεια με κούτσουρα, καυσόξυλα που λένε οι κουλτουριάρηδες. Δεν καταλαβαίνει από νηστείες κι άλλες τέτοιες κοροϊδίες η φωτιά. Είναι ειδωλολάτρισσα, όχι θεούσα.

Αργία, λέει, σήμερα. Δηλαδή; Δεν δουλεύουμε και με το νόμο. Και τι θα φάμε; Θα ανοίξουμε το στόμα και θα περιμένουμε κοψίδια και σπληνάντερα να πέσουν από τον ουρανό, από τον Θεό.

Όχι, θα φάμε απ’ αυτά που έχουμε. Κι αυτά που έχουμε δεν είναι από τη δουλειά μας; Ούτε κλεμμένα είναι, ούτε χαρισμένα.

Το τι καιρός παίζει, κρύος, ζεστός, αυτό το αποφασίζει η φύση. Κανείς και ποτέ δεν είναι σε θέση να ρυθμίσει τη θερμοκρασία στο δάσος, στο βουνό, στις θάλασσες, στους δρόμους.

Η φύση. Αυτό θα σου πει ο αληθινός φυσιολάτρης, ο λάτρης της φύσης. Θες να την πεις Θεό τη φύση; Κανένα πρόβλημα. Παιχνίδι λέξεων. Βόλεμα με τις λέξεις.
Λόγω της ημέρας των Θεοφανείων, τούτες οι αράδες από τον αποδυτηριάκια.

Διαβάστε ακόμα:

Μικτή κόσμου για ανέργους, αστέγους και πτωχούς