ΟΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΤΗΣ ΑΠΑΓΩΓΗΣ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΥΜΜΟΡΙΑ

Απαγωγή του επιχειρηματία Καραμολέγκου. Η πιο εύκολη, αλλά και η πιο δύσκολη εγκληματική δουλειά. Εύκολη διότι κτυπάς ένα «σίγουρο» στόχο, έναν πλούσιο που έχει και ποντάρεις ότι θα σου δώσουν οι συγγενείς του τα λεφτά που ζητάς, που τελικά θα συμφωνήσεις να πάρεις.

Πολλές, πολύ περισσότερες απόπειρες απαγωγής θα γινόντουσαν αν το εν λόγω έγκλημα δεν παρουσίαζε δυσκολίες με κάποιες ιδιαιτερότητες. Πρώτον, η επιχείρηση δεν γίνεται μ’ ένα άτομο, χρειάζεται συμμορία. Να, το πρώτο ζόρι.

Η συμμορία θέλει τον αρχηγό της. Όλα τα πράγματα στη ζωή θέλουν τον μπροστάρη, τον ηγέτη, αυτόν που επιβάλλεται έτσι ή, αλλοιώς στους άλλους, που εμπνέει. Περισσότερο απαραίτητος είναι ο αρχηγός στη συμμορία, η οποία βέβαια θα αποτελείται από καθάρματα. Άρα, δεν υπάρχει εμπιστοσύνη. Τι σημαίνει αυτό;

Αν κάποιος συμμορίτης δεν καρφώσει πριν την απαγωγή, ίσως το κάνει για χίλιες δυο αιτίες μετά την παράδοση του «εμπορεύματος» και την παραλαβή της σακούλας με τα λεφτά.

Το λεπτό σημείο στις απαγωγές είναι με ποιο τρόπο η συμμορία θα πάρει τα λύτρα. Χωρίς να ενημερωθεί η αστυνομία και χωρίς να γίνει «επαφή» στην «ανταλλαγή», του απαχθέντος θύματος και του μεταφέροντος τη σακούλα.

Διαβάστε ακόμα:

Τα γκαζάκια και τα ρουσφέτια