ΜΗ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΟΠΩΣ ΜΕ ΤΟΝ LAKIS GAVALAS
Τον έχεις στριμώξει στα σχοινιά τον αντίπαλο και τον χορταίνεις στις μπουνιές. Τον δέρνεις άσχημα, με κτυπήματα αλλεπάλληλα και ο κόσμος στην εξέδρα αντί να πανηγυρίζει, αντί να σηκωθεί όρθιος γεμάτος ενθουσιασμό και ικανοποίηση, παραμένει καρφωμένος στο κάθισμα.
Ο μπόξερ είναι έτοιμος να γιορτάσει μια μεγάλη νίκη, την πιο μεγάλη της καριέρα του, αλλά οι θεατές παραμένουν σιωπηλοί, μάλλον υποψιασμένοι. Ίσως γιατί φοβούνται ότι το φινάλε δεν θα είναι το αναμενόμενο. Δηλαδή;
Μήπως, δηλαδή, από έναν άνισο αγώνα, όπως μέχρι στιγμής δείχνει, αυτός που τρώει το ξύλο στο ριγκ, αντί να πέσει νοκ-αουτ, γλυτώσει; Πού το πας, αποδυτηριάκια; Θα μπούνε μέσα αυτοί που κατηγορούνται για το σκάνδαλο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, ρωτάω.
Χώνανε στη φυλακή τον Λάκη Γαβαλά και μετά τον βγάζανε έξω, για να τον ξαναχώσουν και ξανά μανά να τον αφήσουν ελεύθερο. Και λες; Πλάκα κάνουν; Όχι, βέβαια, Οκεϋ, όμως τι κάνουν;
Διαβάστε ακόμα: