ΠΑΡΑΒΑΡΑΕΙ Η ΦΑΝΑΤΙΛΑ ΤΗΝ ΠΙΤΣΙΡΙΚΑΡΙΑ

Ναι, ρε, δεν υπάρχει δημοσιογραφία στην Ελλάδα. Έχει πεθάνει. Γιατί, όμως; Εδώ σε θέλω.

Μήπως δεν υπάρχουν δημοσιογράφοι; Υπάρχουν. Μήπως έχουν εξαφανιστεί οι δημοσιογράφοι με τον έρωτα στην είδηση, στην έρευνα, στον σχόλιο; Όχι, δεν έχουν εξαφανιστεί. Τότε; Τι συμβαίνει.
Εγώ, θα σου πω τι συμβαίνει. Κλωτσάει ο κόσμος. Ενοχλείται ο κόσμος με την αλήθεια.

Δαιμονίζεται, αντιδρά, τα χώνει στον  δημοσιογράφο αν γράψει κάτι σε βάρος της ομαδάρας του.
Τι λές, ρε αποδυτηριάκια, γιατί μπερδεύεις το ποδόσφαιρο; Επειδή στο ποδόσφαιρο κι όχι στην πολιτική κρίνεται η αντοχή του κόσμου στην κριτική. Εκεί καταλαβαίνεις την αντικειμενικότητα, την ανεξαρτησία πνεύματος του κόσμου.

Μπράβο θα πουν του δημοσιογράφου αν καυτηριάσει την κυβέρνηση ακόμα κι αν ο σχολιαστής είναι άδικος. Τα ’χωσε στον πρωθυπουργό; Μάγκας ο δημοσιογράφος. Ξευτύλισε τον υπουργό; Παλληκάρι ο δημοσιογράφος.

Στο ποδόσφαιρο, όμως, ο οπαδικός κόσμος σ’ έχει τελειώσει αν πεις κάτι σε βάρος της ομάδας του, ακόμα κι αν είσαι σωστός. Όχι, κύριε, θα φας επιτόπου κόκκινη κάρτα. Δεν θέλουμε να μας πεις το σωστό, το ωφέλιμο. Γιατί, ρε παιδιά;

Εγώ θα σου πω γιατί. Το παίρνουν προσωπικά. Αισθάνονται ότι τους προσβάλλεις, και να σου πω το πιο φοβερό; Τα τελευταία δέκα χρόνια η φανατίλα που βαράει την πιτσιρικαρία των οπαδών είναι πιο μεγάλη, πιο τυφλή απ’ εκείνη της προηγούμενης γενηάς.

Διαβάστε ακόμα:

Θύρα 7 vs Θύρα 13, κι όποιος αντέξει!