ΣΤΙΣ ΣΟΛΕΣ ΜΟΥ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Με απασχολεί σοβαρά, βασανιστικά το εξής ερώτημα. Τρία καθαρματάκια, που κουβαλήθηκαν από το Πακιστάν, “στρατοπεύδεσαν” στη Θήβα. Είναι η λογική του κοπρόσκυλου. Όπου βρεθεί, εκεί θα την αράξει. Θα καβατζάρει μια γειτονιά, ένα στέκι κι εκεί θα μείνει πάντα, όσο βρίσκει να φάει. Το ίδιο και η γάτα, βέβαια.

Θα αλλάξει γειτονιά το τετράποδο, θα εξαφανιστεί για δύο λόγους. Μόνον όταν δεν έχει να φάει και μόνον όταν θέλει να ζευγαρώσει. Όχι ακριβώς να ζευγαρώσει, διότι δεν είναι οικογενειακό ζώο, οικογενειακός ηλίθιος, αλλά να πηδήξει.

Το ίδιο και οι γάμα εθνικής κακοποιοί. Δεν φεύγουν από μια περιοχή αν δεν κτυπήσουν όλους τους προσιτούς, δηλαδή τους εύκολους στόχους. Τι έκανε η τριπλέτα από το Πακιστάν; Μπουκάρανε σε σπίτια ηλικιωμένων στη Θήβα και με σωματική βία αρπάζανε ό, τι υπήρχε, αντικείμενα αξίας, χρήματα.

Το ερώτημα που με απασχολεί. Τους δύο από τους τρεις τους τσακώσανε. Τι τους κάνεις; Άσε τι λέει ο νόμος και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Προσωπικά αυτά τα ανθρώπινα δικαιώματα τα γράφω. Λοιπόν;

Αυτά τα κτηνάκια που μπαίνανε σε σπίτια γέρων και έδειχναν την κλάση τους, τι τους κάνεις; Υπ' όψιν ότι είναι λαθρομετανάστες.

Μια στάση πριν από την απάντηση. Φταίνε οι Έλληνες. Που δίνουν δουλειά, που δίνουν μεροκάματο σε λαθραίους.

Τι κάνεις με κάποιους κακοποιούς όταν τους συλλάβεις; Δώσε την απάντηση στον εαυτό σου. Δεν είμαστε κοινωνία που στα πιο βασικά πράγματα που μας ενδιαφέρουν έχουμε ίδιες απαντήσεις.

Διαβάστε ακόμα:

Θέλω να τους βλέπω, να τους βλέπω ζωγραφιστούς