ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΤΑΦΟΠΛΑΚΑΣ ΠΡΙΝ ΑΚΟΜΑ ΠΕΘΑΝΟΥΝ

Βρέθηκα σ' ένα χωριό της Πελοποννήσου, Σπηλιά στο όνομα, κι εκεί πρωτοάκουσα ότι κάποιοι κάτοικοι πολύ πριν πεθάνουν φτιάχνουν τον τάφο τους. Ετοιμάζουν κανονικά την ταφόπλακα, την μαρμάρινη, στην οποία αναγράφεται το όνομά τους, και η χρονολογία γέννησής τους. Όταν με το καλό θα πάει ένας στον άλλον κόσμο, η γυναίκα του, το παιδί του, ο παπάς της ενορίας θα φροντίσει να χαραχθεί και το έτος θανάτου.

Είχα ζητήσει να πάω στο νεκροταφείο του χωριού, να δω με τα μάτια μου τάφους ανθρώπων που δεν είχαν πεθάνει. Την άλλη μέρα συνάντησα στο καφενείο κάποιον που δεν ήταν μελλοθάνατος, εννοώ ότι ο άνθρωπος δεν είχε πρόβλημα υγείας, όμως θα ήταν κοντά στα 80. Τον ρώτησα γιατί παρήγγειλε τον τάφο του πριν της ώρας του.

“Γιατί να μην κάνω εγώ αυτή τη δουλειά και να την φορτωθεί η γριά μου;...” μου είπε. Ύστερα είναι και το άλλο...”.

-Ποιο είναι το άλλο, απόρησα.

“Ήθελα να διαλέξω το μέρος που θα με θάψουν. Αν πρόσεξες ο δικός μου τάφος είναι κάτω από μία μουριά κι όταν σκάει μύτη τα χαράματα ο ήλιος οι πρώτες ακτίνες θα έρχονται πάνω μου...”.

Θυμήθηκα αυτό το περιστατικό όταν πληροφορήθηκα ότι ο Σάκης Μπουλάς είχε προπληρώσει το τραπέζι για 40-50 άτομα σε ταβέρνα, αμέσως μετά την κηδεία του.

Διαβάστε ακόμα:

Γιαγιά κουράγιο, μένουν τα σήριαλ