ΡΕΑΛ ΤΟΥ ΚΑΖΑΚΣΤΑΝ, ΜΠΑΓΕΡΝ ΤΟΥ ΑΖΕΡΜΠΑΙΤΖΑΝ

Στην Eurovision θριαμβεύει η δημοκρατία, όχι στο ποδόσφαιρο που παραμύθι φούρναρης έχει περάσει η απόλυτη πλαστογραφία, ότι είναι το πιο λαϊκό άθλημα. Το ότι το ποδόσφαιρο είναι πράγματι το δημοφιλέστερο σπορ, θέαμα, παιχνίδι, όπως θες να το πεις, δεν σημαίνει ότι δεν κυριαρχεί το πνεύμα της αριστοκρατίας, της ολιγαρχίας.

Μιλάει ο αποδυτηριάκιας και βαράτε προσοχή. Δεν μπορεί καμμία ομάδα να πάρει το τσάμπιονς ληγκ της Ευρώπης αν δεν είναι η Ρεάλ και η Μπαρτσελώνα, η Μίλαν και η Γιουβέντους, η Μπάγερν και η Τσέλσυ, η Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ και η Παρί Σαιν Ζερμαίν. Κάποιο, δηλαδή, πολύ δυνατό brandname της ποδοσφαιρικής βιομηχανίας με επενδύσεις δις. Κάποιο μπλού τσίπ που παίζει στην Wall Street της ποδοσφαιρικής Ευρώπης.

Αντίθετα, στην Eurovision θα βγάλει γλώσσα, θα πρωτεύσει ακόμα και η Μάλτα ή, η Ισλανδία, το Αζερμπαϊτζαν ή, η Αρμενία, ακόμα στο βάθρο να ανέβει η Μολδαβία και το Καζακστάν, μάλιστα μ’ ένα σαχλοτραγουδάκι ποπ, χιπ χοπ, πουστοροκ, δηλαδή κάτι εντελώς ξένο με την μουσική παράδοση της χώρας.

Διαβάστε ακόμα:

Eurovision, το πρωτάθλημα της πατσαβούρας