ΤΖΙΧΑΝΤ ΚΑΙ... ONE DAY IN SEPTEMBER

Η βελόνα καβάλησε στις 4 η ώρα, όταν είχε αρχίσει να χαράζει, ξημερώματα 5 Σεπτεμβρίου, σα σήμερα το 1972, λίγο έξω από το ολυμπιακό χωριό. Με αθλητικές φόρμες και βαρειές αθλητικές τσάντες οι «σκιές» που τις κουβαλούσαν πέρασαν το φράκτη. Είναι οκτώ στον αριθμό αποφασισμένοι για όλα, ορκισμένοι στην εξτρεμιστική ομάδα «Μαύρος Σεπτέμβρης», που λειτουργεί ανοικτά μέσα στην Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης.

Κανένας δεν περίμενε εκείνο που συνέβη έξι ημέρες πριν τελειώσουν οι ολυμπιακοί αγώνες του Μονάχου.

Οι τρομοκράτες γνωρίζοντας που βαδίζουν κατευθύνονται στην πτέρυγα που κοιμούνται οι αθλητές του Ισραήλ. Κτυπάνε μια πόρτα και εμφανίζεται ένας προπονητής. Τον σκοτώνουν επιτόπου, όπως και τον αρσιβαρίστα που προσπάθησε να μετατραπεί σε «ντουλάπα» και να τους εμποδίσει την είσοδο.

Οι εισβολείς οχυρώνονται στο κατάλυμα της ισραηλινής αποστολής, με εννέα ομήρους και γνωστοποιούν τις απαιτήσεις τους.Τότε η Γερμανία δεν είχε καν αντιτρομοκρατική υπηρεσία. Διακόπτονται οι ολυμπιακοί αγώνες.

Παλαιστίνιοι και αιχμάλωτοί τους μεταφέρονται στο αεροδρόμιο του Μονάχου. Είχε ξεκινήσει το παιχνίδι της συνδιαλλαγής μεταξύ τρομοκρατών και αρχών. “Σκοτώνουμε τους Εβραίους που κρατάμε αν το Ισραήλ δεν ελευθερώσει 234 δικούς μας και άλλους δυο η Γερμανία που τους έχει στη φυλακή”.

Οι Γερμανοί ξεπερνάνε το σοκ και θέλουν να τα βρουν με τους Fedayeen, τους μαχητές της πίστης, της μόδας σήμερα τζιχαντιστές, που είναι αρματωμένοι με καλάσνικωφ και χειροβομβίδες. Και μεταφέρουν το ποίημα στο Ισραήλ. Φοβερά πράγματα.

Η φοβερή και τρομερή Γκόλντα Μέγιρ, πρωθυπουργός του Ισραήλ, στέλνει μήνυμα στον πρεσβευτή της στην Γερμανία που ξεκαθαρίζει: «Εμείς δεν μιλάμε με τρομοκράτες. Δικό σας πρόβλημα εσείς οι Γερμανοί τι θα κάνετε μ’ αυτούς. Το τι θα κάνουμε εμείς δεν σάς αφορά».

Το ίδιο βράδυ, μεσάνυχτα πια, πέντε Γερμανοί ακροβολιστές στοχεύουν τους οκτώ τρομοκράτες στο αεροδρόμιο, που μεταβάλλεται επιτόπου σε πεδίο μάχης. Όταν έληξε η «επιχείρηση απελευθέρωσης» οι Γερμανοί μετράνε πτώματα, δικό τους αίμα και των 11 αθλητών του Ισραήλ.

Η συνέχεια είναι μια πολύ βρώμικη ιστορία, για την οποία είπε πολλά το ντοκυμανταίρ “One day in September”. Δεσμεύομαι να γράψω σχετικά.

Διαβάστε ακόμα:

Η αποθέωση της λογοτεχνικής πορνογραφίας