ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΤΗΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ

Καλά, αυτά τα καλά παιδιά, οι φοιτητές, που κάνουν τις μαγκιές με τις πορείες και ψοφάνε να κοντραριστούνε με τους μπάτσους, δεν έχουν άλλη δουλειά; Όχι, δεν έχουν. Σου λέω ότι όσο πλησιάζει η 17 Νοέμβρη αυτά τα καλά παιδάκια δεν κρατιούνται. Σαν τους μπόμπυρες που ζούνε τον ενθουσιασμό και τα παιχνίδια, τα δωράκια που παίρνουν χριστουγεννιάτικα από το Δένδρο.

Ο καθένας όπως τη βρίσκει. Μια ερωτευμένη κυρία περιμένει πώς και πώς την επέτειο της γνωριμίας της, του γάμου με τον άνδρα της με την αγωνία, τη χαρά που θα γνωρίσει για το δώρο του αγαπημένου.

Ποια άλλη δουλειά να έχουν αυτοί που είναι πανέτοιμοι να κτυπηθούν με τα ΜΑΤ; Αυτό ακριβώς θέλουν. Τον πετροπόλεμο με τους μπάτσους και να δεχθούν δακρυγόνα και βομβίδες κρότου και λάμψης. Η καλύτερή τους.

Τελικά, για να μιλάμε σοβαρά, έχεις να κάνεις με παιδισμό, με εγκληματικότητα παιδισμού, όχι παιδική. Αυτό λέω για τα 100 – 200 παιδάκια φοιτητικής ηλικίας που παραμονές της 17 Νοεμβρίου δαιμονίζονται προκειμένου να κάνουν ανά κατά δια την Αθήνα.

Διαβάστε ακόμα:

Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ Αλβανία!