ΡΕΒΕΓΙΟΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ ΒΑΜΜΕΝΟ ΣΤΟ ΣΕΞ!

Παραμονή πρωτοχρονιάς 2005, σε βίλα της Εκάλης, ζευγάρια οκτώ, συν τους οικοδεσπότες, τον 42χρονο πετυχημένο και εμπορικό συγγραφέα Λέανδρο και την 35χρονη Γιοβάνα,
πασίγνωστη ηθοποιό. Στις 6 το πρωί έχουν αποχωρήσει όλοι οι καλεσμένοι, μετά από μία κεφάτη και γεμάτη εκπλήξεις βραδυά. Εκτός από το ζευγάρι των δικηγόρων, τον
45χρονο Στάμο και την 33χρονη Τίνα, που είναι κατενθουσιασμένοι από τη γνωριμία τους με τον συγγραφέα και την καλλιτέχνιδα. Τους συνάντησαν πρώτη φορά αλλά μαζύ τους
βρήκαν να τους συνδέει μια αποκαλυπτική χημεία.

Παντρεμένοι δέκα χρόνια, γονείς δυο κοριτσιών, ο Στάμος και η Τίνα έκαναν ρεβεγιόν είτε πρωτοχρονιάτικο, είτε χριστουγεννιάτικο, πάντα με τους κουμπάρους τους. Το
σπίτι, όμως, του Σπύρου και της Λέτας εδώ και κάποιες εβδομάδες είναι περισσότερο γιαπί, επειδή οι κουμπάροι τους το αναβαθμίζουν εσωτερικά και στον περιβάλλοντα χώρο.
Έτσι, για να περάσουν και πάλι μαζύ τις χρονιάρες μέρες, τους πρότειναν να πάνε μαζύ στου Λέανδρου, συμφοιτητή του Σπύρου.

-Να πηγαίνουμε κι εμείς..., πρότεινε στον άνδρα της η Τίνα, μ' ένα τόνο αβεβαιότητας στη φωνή της. Μήπως στην πραγματικότητα επιθυμούσε να παρατείνει κι άλλο την
παραμονή της, γιατί δεν χόρταινε την παρέα του Λέανδρου και κυρίως της Γιοβάνας; “Διστακτικός” ήταν και ο Στάμος, μάλλον “ανέτοιμος” να εγκαταλείψει την πολύ
ενδιαφέρουσα κουβέντα με τον Λέανδρο.

Για μια στιγμή η Τίνα συνειδητοποίησε μια πρωτόγνωρη “απόσταση” από τον άνδρα της, μια αίσθηση αυτονομίας την κατέλαβε και μαζύ μια αδιόρατη ηδονή, μια ευχαρίστηση που
την γέμισε ολόκληρη, ακριβώς γιατί βρισκόταν σ' ένα περιβάλλον, τόσο άγνωστο μέχρι πριν λίγες ώρες, αλλά τόσο μαγνητικό με την παρουσία του Λέανδρου και της Γιοβάνας.

“Έχω πρόταση και κανείς δεν θα μου χαλάσει το χατήρι!” έσπασε την αμηχανία η ηθοποιός που άρπαξε από το μπράτσο την δικηγορίνα και οι δυο τους απομακρύνθηκαν από τους
δύο άνδρες. “Αν φύγετε τώρα, Γιοβάνα, αν μας παρατήσετε, εγώ και ο άνδρας μου θα νοιώσουμε μοναξιά, και θα φταίτε εσείς!”.

-Γιατί το λες αυτό, Γιοβάνα;, απόρησε ψεύτικα αλλά τόσο χαριτωμένα η Τίνα, παρασυρμένη από τη σεξουαλικότητα που συνεχώς έδινε στη φωνή και τις χειρονομίες της η
ηθοποιός.

“Μας αρέσετε, και οι δυο σας, εσύ και ο άνδρας σου, ταιριάζουμε τόσο, κι ακόμα δεν έχουμε προλάβει καλά καλά να γνωριστούμε. Προτείνω να μείνετε, να κοιμηθείτε
εδώ...”. Η ηθοποιός πιάνει την Τίνα από την παλάμη της και την γλυκοκυττάει με τρόπο τέτοιο που αν η δικηγόρος έχει... ένσταση θα απορριφθεί από την πρόεδρο της βραδυάς.

-Να κοιμηθούμε εδώ;..., πνίγει την έκπληξή της η Τίνα μ' ένα μουδιασμένο χαμόγελο, ενώ προσπαθεί να αντιληφθεί ποια δύναμη μέσα της την απομακρύνε ακαριαία από τον ίδιον τον εαυτό της. Είναι μετέωρη σ' ένα άγνωστο σ' αυτήν πλανήτη, όμως νοιώθει υπέροχα, δεν πατάει στο έδαφος και δεν ανησυχεί καθόλου.

“Ναι, να κοιμηθείτε εδώ, μαζύ μας, γιατί όχι και στο ίδιο κρεββάτι, θα ΄ναι μια εμπειρία μοναδική και για τους τέσσερις...”. Η ηθοποιός φέρνει επάνω της την Τίνα, μια αγκαλιά ζεστή, φιλική, συνωμοτική.

Η απορία, ψεύτικη ή, όχι, έχει ζωγραφιστεί στο πρόσωπο της Τίνας. Να κοιμηθούνε μαζύ, στο ίδιο κρεββάτι; “Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα, δεν ξέρεις τι μπορούμε να κερδίσουμε...” της ψιθυρίζει ερωτικά η Γιοβάνα.

***
Οι δύο άνδρες καπνίζουν πούρο υψηλής ποιότητας. “Είμαστε παντρεμένοι, φίλε Στάμο, όμως και άνδρες. Πρώτα άνδρες και μετά παντρεμένοι. Και δεν παντρευτήκαμε για να χάσουμε τη φύση μας, τον ανδρισμό μας, που δεν μπορεί να περιοριστεί σε μια γυναίκα, όσο κι αν την αγαπάμε, όσο κι αν την εκτιμάμε, όσο κι αν την ποθούμε. Να πω ότι αδιαφορώ για την γυναίκα σου, θα ήμουν ψεύτης. Και θα ήταν λάθος να θεωρήσεις εσύ ότι σε προσβάλλω. Δεν είμαι ανταγωνιστής σου, ούτε θέλω να αρπάξω την γυναίκα σου...”.

Κάτι τέτοια ανέπτυσσε ο συγγραφέας και ο δικηγόρος συμφωνούσε με την γήινη, την ανθρώπινη λογική, χωρίς να αντιληφθεί ότι ο συνομιλητής του μόνον ακαδημαϊκά δεν έβαζε
τα πράγματα στη... θέση τους. Κι όταν ο Στάμος, στο φιλικό, μέσα στο αντρικό κλίμα που τους είχε φέρει κοντά, τον ρώτησε “Εννοείς και την γυναίκα σου, και την γυναίκα μου;...” ο Λέανδρος έσβησε το πούρο του διαμαρτυρόμενος θεατρικά.

-Όταν μιλάμε προσωπικά, οι θεωρητικές κουβέντες δεν έχουν κανένα νόημα, μιλάμε για σένα και μένα, και έχουμε την ηλικία και τη δύναμη του πνεύματος να βγάλουμε την
αλήθεια μας στον άλλονα όταν τον έχουμε αξιολογήσει, όπως εγώ εσένα. Πέφτω έξω;

***
Με μπροστάρισσα την ηθοποιό τα δυο ζευγάρια κατευθύνονται στην κρεββατοκάμαρα. Η Γιοβάνα περιορίζει το φωτισμό μονάχα σ' ένα αδύναμο λαμπάκι και διώχνει τους άνδρες.
“Μακρυά, επιτρέπεται να κάθεστε εκεί, στο σαλόνι...”. Πράγματι οι δυο άνδρες βολεύτηκαν στον καναπέ του δωματίου που επικοινωνούσε άμεσα και... οπτικά με το κρεββάτι του υπνοδωματίου.

“Ξέχνα τους άνδρες, προς το παρόν δεν έχουν καμμία δουλειά μαζύ μας...” λέει πονηρά και χαμηλόφωνα στην Τίνα, πάντα εύθυμα, χωρίς να παραλείπει να την αγγίζει στο σώμα. Η ηθοποιός αρχίζει να γδύνεται..., “έχε μου εμπιστοσύνη, δεν θα κάνουμε τίποτα που δεν μας αρέσει, ούτε ποτέ θα το μετανοιώσουμε...”. Φέρνει τα χέρια της στο λαιμό της Τίνας και της ψιθυρίζει “Μην μ' αφήνεις μόνη..., γδύσου κι εσύ...”

Με τα εσώρουχα, η Γιοβάνα φοράει και κομπιναιζόν, οι δυο γυναίκες είναι μισοκαθισμένες στο κρεββάτι, δίπλα δίπλα. Πολλά γυρίζουν στο μυαλό της Τϊνας, αν ρωτούσε τον εαυτό της τι θέλει αυτή τη στιγμή δεν είχε απάντηση, το μόνο που γνώριζε είναι ότι όλο το σκηνικό της άρεσε, ήταν η απόλυτη δραπέτευση από την καθημερινότητά της.

Οι δυο γυναίκες κυττιούνται στα μάτια, η ηθοποιός πλησιάζει το στόμα στο αυτί της Τϊνας. “Ξέρεις τι σημαίνει η Χαρά της Ζωής;”.
-Τι σημαίνει;, συλλαβίζει αχνά η Τίνα που είναι πια στο κλίμα του παιχνιδιού.

“Η καύλα της ζωής, αυτό σημαίνει. Η ηδονή που σου δίνει, που παίρνεις, εσύ από τη ζωή... Εσύ τι λες;”.

Η Τίνα ρίχνει μια ματιά προς το μέρος των δυο ανδρών, που τις παρακολουθούν αμίλητοι. Ακίνητοι. Σα να μην υπάρχουν. Το χέρι της Γιοβάνας ακουμπάει ξώφαλτσα αλλά σκόπιμα το στήθος της Τίνας όταν το απλώνει για να της πιάσει το μπράτσο. “Σου είπα..., είσαι εδώ, μαζύ μου, μην έχεις τη σκέψη σ' αυτούς, που σε διαβεβαιώνω ότι τούτη τη στιγμή, που μας μπανίζουν, χαίρονται τις γυναίκες τους..., πόσο καύλα τους δίνει η γυναίκα τους, ναι, ο δικός σου σε ποθεί τώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά, το ίδιο εμένα και ο δικός μου...”.

Τα χείλη τους έχουν έρθει κοντά. “Ξέρεις τι θέλω τώρα...” απλώνει το χέρι η ηθοποιός στα μπούτια της δικηγόρου.

-Περιμένω να μου πεις, της ψιθυρίζει με περιπάθεια η Τίνα.

“Να καυλώσω, να με καυλώσεις...”. Το πρώτο φιλί τους ήρθε μάλλον καθυστερημένα. “Τίνα...”.
-Ναι...
“Τίνα, ο άνδρας μου την έχει πολύ μεγάλη..., αλήθεια ο δικός σου κάνει καλό γαμήσι;...”. Η ηθοποιός όταν σηκώθηκε όρθια όλα χάρη και τσαχπινιά, λες και μόλις είχε
ανακηρυχθεί Μις Κόσμος πλησίαζε τους δύο άνδρες να πάρει το έπαθλό της. Πέφτει στην αγκαλιά του συζύγου της και αφού τον φιλάει παράφορα στο στόμα, ολόκληρη ένα μυστήριο ρίχνει μια ματιά στην Τίνα, που είναι ακόμα στο κρεββάτι, παίρνει από το χέρι τον δικηγόρο και εξαφανίζονται οι δυο τους από την πόρτα στο βάθος του σαλονιού.

Ακίνητη η Τίνα, βιδωμένη στο κρεββάτι. Το ίδιο και ο συγγραφέας. Ναι, τον περιμένει αυτή, τον θέλει, και είναι σίγουρη ότι από στιγμή σε στιγμή θα πλησιάσει κοντά της.
Ο άνδρας παραμένει ακίνητος. Τελικά, σηκώνεται. Πρώτα σβήνει και το μικρό φωτάκι.

Διαβάστε ακόμα:

Αγάπα τον πλησίον σου, είπε ο Ιησούς