ΦΟΒΕΡΟ ΝΤΟΥ ΣΤΑ ΟΠΛΟΠΩΛΕΙΑ!
Δεν ''βλέπεις'' σήμερα, κύριε, αν δεν γνωρίζεις Ιστορία. Σε βοηθάει η προσφυγή στα γεγονότα του κοντινού έστω παρελθόντος. Να συνειδητοποιείς τουλάχιστον ποια είναι τα κυβικά σου. Και ότι τον πρώτο λόγο δεν τον έχεις εσύ για πάρτη σου, αλλά οι ξένοι. Πολύ περισσότερο όταν οι πολιτικοί σου είναι παικτάκια, δεν τα έχουν βαρειά.
Δεκέμβριος 1877, πεθαίνει ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Κανάρης, ο γνωστός μπουρλοτιέρης, σε μια Ελλάδα που βρίσκεται στο τσεπάκι της Αγγλίας. Βασιληάς και κυβέρνηση κάνουν ό,τι αποφασίζει η Αγγλία, σύμφωνα με τα δικά της συμφέροντα.
Έχει ήδη ξεσπάσει ο ρωσοτουρκικός πόλεμος και πέφτει η κυβέρνηση Κουμουνδούρου, διότι αρνείται να μπει στον πόλεμο, βεβαίως στο πλευρό της Ρωσίας, όπως θέλουν όλοι οι Έλληνες. αλλά έχει αντίρρηση η... Αγγλία. Σχηματίζεται κυβέρνηση υπό τον γέρο πια ναύαρχο Κανάρη και μετά το θάνατό του ξαναγίνεται πρωθυπουργός ο Κουμουνδούρος.
Είναι η φάση που η τσαρική Ρωσία τα δίνει όλα, όχι μόνον λεφτά ατελείωτα, για να ξεσηκωθούν τα Βαλκάνια κατά της Τουρκίας, η οποία ακόμα παραμένει κατακτητής σε Βουλγαρία, Ρουμανία, Σερβία.
Φοβερά πράγματα. Σα σήμερα, 14 Ιανουαρίου, το 1878, ο κόσμος νταηλίκι ανοίγει όλα τα οπλοπωλεία της Αθήνας και με τα όπλα στα χέρια χιλιάδες στους δρόμους βρίζουν τους πολιτικούς. Δεληγιώργη, Τρικούπη, Ζαϊμη, Κουμουνδούρο. Γιατί; Να βγει στον πόλεμο η Ελλάδα μαζί με την Ρωσία!
Μπαίνει στο παιχνίδι ο γνωστός αντιμοναρχικός συνταγματάρχης Πάνος Κορωναίος να μεταφέρει στον βασιληά το λαϊκό αίτημα. Στα όπλα κατά της Τουρκίας, δίπλα στη Ρωσία, η οποία πώς και πώς περιμένει τι θα αποφασίσει η Ελλάδα. Ο Κορωναίος τραβάει ντουγρού για το παλάτι, αλλά ο μίστερ κορώνας, ο βασιληάς δεν τον δέχεται με το αιτιολογικό ότι η ώρα είναι... ακατάλληλη.
Ο στρατός βγαίνει στους δρόμους εναντίον των οπλισμένων πολιτών. Θες συνέχεια; Στις 17 και 18 Ιανουαρίου 1878 σε δύο ΜΥΣΤΙΚΕΣ συνεδριάσεις η Βουλή αποφάσισε όπως ο στρατός, που είχε έδρα την Λαμία, με τον αρχιστράτηγο Σκαρλάτο Σούτσο να περάσει τη μεθόριο και να μπουκάρει στη Θεσσαλία.
Φοβερά πράγματα. Αυτή την στρατιωτική “κίνηση”, κάτω από την πίεση της Αγγλίας, η κυβέρνηση τελικά τη χαρακτήρισε όχι κήρυξη πολέμου στην Τουρκία αλλά... προστασία αστυνόμευσης του υπόδουλου θεσσαλικού ελληνικού πληθυσμού. Και αφού η Ελλάδα “απολογήθηκε” στις μεγάλες δυνάμεις, ανακάλεσε τον στρατό της. Στο μεταξύ, την άλλη μέρα, Ρωσία και Τουρκία υπέγραψαν...ανακωχή.
Διαβάστε ακόμα: