ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΟΥ ΟΠΑΔΟΥ ΛΟΡΕΝΣΟ

Αυτό που συνέβη την περασμένη Κυριακή στο γήπεδο της Μπρυζ Βελγίου μπορεί να γίνει μόνον σε δύο χώρους. Στους δύο ναούς. Εκείνον της θρησκείας και τον άλλον του ποδοσφαίρου, δηλαδή στο γήπεδο. Επειδή αυτό που συνδέει τον οπαδό με την ομάδα του είναι πάντα, και θα είναι πάντα, το συναίσθημα.

Ας μου επιτραπεί να περιγράψω την ιστορία του Λορένσο με όσο το δυνατόν λιγώτερα λόγια, για όσους δεν έτυχε να την πληροφορηθούν. Κτυπημένος από ασθένεια ανίατη ο 41χρονος, πατέρας επτάχρονης κόρης, μετά από ταλαιπωρίες βασανιστικές ζήτησε από την γυναίκα του την κατανόησή της. Είχε αποφασίσει να ζητήσει ευθανασία. Δεν πήγαινε άλλο. Μετά από 18 χειρουργικές επεμβάσεις θα έδινε ο ίδιος ο Λορένσο Σούνμπερτ το τέλος της ζωής του.

Τελευταία επιθυμία του, ό, τι πιο ιερώτερο για έναν μελλοθάνατο. Να παρακολουθήσει αγώνα της αγαπημένης του ομάδας. Πριν ξεκινήσει το παιχνίδι 20.000 θεατές αποθέωσαν, και μαζύ οι ίδιοι έζησαν αλησμόνητες συγκινητικές στιγμές, όταν έβλεπαν να περπατάει στον αγωνιστικό χώρο ο Λορένσο με την γυναίκα του και την κόρη του. Η Μπρυζ κέρδισε 3-0 την Μουσκρόν. Την επομένη, Δευτέρα 2 Μαρτίου έγινε η ευθανασία.

Υπάρχει ποδόσφαιρο επειδή αυτή είναι η απόφαση του οπαδού. Το ποδόσφαιρο στην πραγματικότητα είναι γέννημα της οπαδοσύνης. Χωρίς τον οπαδό το ποδόσφαιρο δεν θα έχει τέτοια επικυριαρχία στην κοινωνική ζωή.

Διαβάστε ακόμα:

Μέχρι που η Μπενφίκα αυτοεξορίστηκε