ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΡΕΜΙ ΤΟΥ ΑΓΑ!

Εθνική γιορτή σήμερα. Μέρα ηρωική και πανηγυρική. Δεν κατάλαβα. Όχι και να απαγορεύεται μια άλλη φωνή, ότι μέρα που 'ναι δεν ταιριάζει (!) στην 25η Μαρτίου του 1821. ΚΑΜΙΑ Επανάσταση ΔΕΝ ΗΤΑΝ κατάλευκη, όλες έχουν και τις μελανές σελίδες τους. Δεν είναι σπαστικό να ακούσεις κι αυτόν που είναι έξω από το πνεύμα της Ιστορίας, όπως μας τη διδάσκουν στα σχολεία.

Ηγετική μορφή του δημοτικισμού ο λόγιος και συγγραφέας Αλέξανδρος Πάλλης (1851-1935), Ο πρώτος που απόδωσε στη Δημοτική Γλώσσα την Καινή Διαθήκη και την Ιλιάδα Ομήρου, στο βιβλίο του «Μπρουσσός» αναφέρει:

Όταν μετά το πάρσιμο και τα πλούσια λάφυρα της Τριπολιτσάς έφταναν στην Πάτρα τάχα να βοηθήσουν οι Κολοκοτρωναίοι, ο Πατρών Γερμανός, μεγάλος ραδιούργος της εποχής, και ο Ανδρέας Ζαίμης τους αναγκάσανε να παν πίσω. Γιατί, Μωραίτες και αφτοί με μύτη ακονισμένη, μυρίστηκαν και χαρέμια αγάδικα.

Των χαρεμιών ο πυρετός σε κείνη την εποχή είχε καταντήσει σωστή επιδημία, τόσο και δεσποτάδες (έχοντας προδιάθεση) κόλλησαν, όπως λέει ο ιεραπόστολος Χαρτλέης. Ο κόσμος είδε τότες ΤΟ πρωτοθώρητο αφτό θέαμα, δύο φιλικούς στρατούς να ανοίξουνε μεταξύ τους ντουφεκίδι, ο ένας φίλος ζητώντας με το στανιό να βοηθήσει, ο άλλος με κάθε τρόπο αποστεργόντας τη βοηθιά.

Το τέλος της ιστορίας στάθηκε πως, κάνοντας οι Τούρκοι έξοδο, σκόρπισαν τους δικούς μας, και αφού λεηλάτησαν την Πάτρα, την έκαψαν πέρα ως πέρα. Από 4.000 σπίτια δεν βρέθηκαν παρά 12 όρθια. Έτσι λοιπόν διαλύθηκε αμερόληπτα για όλους τους το καλοκαιρινό όνειρο των χαρεμιών.

Διαβάστε ακόμα:

Ηρωες και προδότες αν χρειαστεί