Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

του Ανειδίκευτου Συνεργάτη

Αποκαλύπτω τι μπορεί να πάθει ένας Έλληνας πολίτης από αυτό που λέμε δημόσια διοίκηση, το σύστημα που πληρώνουμε για να μας καταδυναστεύει. Δεν το φαντάζεστε. Μπαίνω κατ' ευθείαν στο θέμα.

Ο πολίτης αυτός βλέπει στο TAXIS ότι του έχουν χρεώσει τέλη κυκλοφορίας 2014 για ένα αυτοκίνητο που δεν του ανήκει. Σύνολο 480 ευρώ. Τα χάνει. Απευθύνεται, λοιπόν στον λογιστή του, ο οποίος σπεύδει στην εφορία, όπου σε συνεννόηση με τον αρμόδιο υπάλληλο καταθέτει αίτηση για να διαβιβαστεί στο υπουργείο Συγκοινωνιών προκειμένου να βεβαιώσει αυτό ότι το εν λόγω αυτοκίνητο δεν ανήκει στον πελάτη του. Φάουλ πρώτο.

Αντί για το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο επιλέγεται η μέθοδος της αλληλογραφίας, κατά το πρότυπο του 1970. Ο φορολογούμενος περιμένει. Σε δέκα ημέρες αντί άλλης απάντησης, η εφορία με έγγραφο της του ζητεί να εξοφλήσει εγκαίρως την οφειλή του για να μην υποστεί τις προσαυξήσεις. Χωρίς να χάσει καιρό, ο πολίτης σπεύδει στην εφορία, όπου με μεγάλη του έκπληξη πληροφορείται ότι η αίτηση του δεν έχει σταλεί ακόμη στο υπουργείο Συγκοινωνιών.

Μιλάμε, βέβαια για δέκα μέρες μετά. Η αρμοδία υπάλληλος του συστήνει να την πάει ο ίδιος, όπως όλοι οι άλλοι που βρέθηκαν στην ίδια θέση με εκείνο, προφανώς γιατί κάποιος άλλος υπάλληλος αν όχι ο ίδιος διέπραξε το ίδιο λάθος. Πειθαρχεί, τι άλλο μπορούσε να κάνει, άλλωστε, όταν η υπάλληλος του αποκάλυψε ότι αν το έγγραφο πήγαινε υπηρεσιακώς, θα μπορούσε να περιμένει την απάντηση μέχρι και δύο μήνες. Δύο μήνες για μία πληροφορία που θα μπορούσε να μάθει ηλεκτρονικώς η εφορία σε ένα λεπτό.

Ας είναι, όμως. Με την προσδοκία ότι το θέμα του είναι απλό, ο πολίτης βρέθηκε στο Χολαργό. Αρμόδιος για το θέμα του ένας υπάλληλος στο γκισέ 15. Του λέει το πρόβλημα κι αυτός σπεύδει σε έναν υπολογιστή, ψάχνοντας σε ποιον ανήκει το αυτοκίνητο με τον αριθμό που του έδωσε. Το αυτοκίνητο αυτό δεν υπάρχει, λέει στον ταλαίπωρο πολίτη, αλλά ύστερα από συνεννόηση με τους προϊσταμένους του, δεν του δίνει τη βεβαίωση.

Τον στέλνει στον τρίτο όροφο του απέναντι κτιρίου του υπουργείου Υποδομών για να συναντήσει τον αρμόδιο για την ταξινόμηση. Θα του χορηγούσε, άραγε, αυτός την βεβαίωση ότι το αυτοκίνητο δεν ήταν δικό του, για να μην πληρώσει τέλη κυκλοφορίας; Ο υπάλληλος ήταν κατηγορηματικός ότι αυτοκίνητο με τέτοιο αριθμό δεν υπήρχε, αλλά δεν το έδινε σε χαρτί. Μάλιστα προέτρεψε τον αιτούντα να ξαναπάει στην εφορία και να τους πεί να κοιτάξουν καλύτερα το στικάκι που τους είχε στείλει για να βρούν το λάθος τους.

Στην παρατήρηση του πολίτη ότι είναι απαράδεκτο η μία υπηρεσία να τον στέλνει στην άλλη, ενώ μπορούσαν κάλλιστα να συνεννοηθούν μεταξύ τους, ο υπάλληλος τον έστειλε στον διευθυντή του, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ του είπε ότι η διεύθυνση του ήταν αναρμόδια για το θέμα αυτό και να πάει πάλι στο ισόγειο για να καταθέσει αίτηση στη διεύθυνση μηχανοργάνωσης.

Πήγε. Η αρμοδία που τον υποδέχθηκε άνοιξε το κομπιούτερ, δεν βρήκε το αυτοκίνητο, αλλά ούτε αυτή του του το έδωσε σε χαρτί. Τον υποχρέωσε να καταθέσει αίτηση και τι νομίζετε ότι του απάντησε ο προιστάμενος του αρμοδίου τμήματος μετά από μερικές μέρες; Του απάντησε ότι δεν βρέθηκαν στοιχεία για το αυτοκίνητο αυτό, αλλά για να σιγουρευτεί θα πρέπει να το επιβεβαιώσει από τις περιφερειακές υπηρεσίες Μεταφορών και επικοινωνιών. Δηλαδή να καταθέσει 13 αιτήσεις στις ισάριθμες Περιφέρειες της Χώρας.

Ο ήρωας μας άρχισε το νέο κύκλο της περιπέτειας του από την Περιφερειακή Υπηρεσία Αττικής, στον Χολαργό. Πήγε πάλι στο γκισέ 15 απ' όπου τον είχαν παραπέμψει στο απέναντι κτίριο, αρνούμενοι να βεβαιώσουν ότι το αυτοκίνητο – φάντασμα δεν του ανήκε. Αυτή την φορά ο υπάλληλος τον παρέπεμψε σε έναν κουρασμένο, απογοητευμένο και καταπτοημένο προιστάμενο που ούτε που καταδέχθηκε να του μιλήσει.

Απλώς τον παρέπεμψε στο πρωτόκολλο για να καταθέσει αίτηση. Η απάντηση δικαίωσε τον πολίτη, ο οποίος παρέδωσε και τα δύο απαντητικά έγγραφα στην εφορία, πλήν όμως ο έφορος δεν έχει υπογράψει ακόμη την απόφαση για διαγραφή του χρέους. Το καλύτερο το άφησα για το τέλος.

Σε ένα χαρτί της εφορίας που έδωσε η αρμοδία υπάλληλος στον πολίτη για να το πάει στο υπουργείο Συγκοινωνιών αναφέρεται επί λέξει ότι δεν βρέθηκαν στοιχεία στον πίνακα του υπουργείου Υποδομών για το ζητούμενο όχημα ούτε κάτοχοι του σύμφωνα με το υπουργείο Μεταφορών Επικοινωνιών .

Και όμως η εφορία χρέωσε τον εν λόγω πολίτη με 480 ευρώ. Μα τόσο ηλίθιοι, τόσο βλάκες;

Υ.Γ. Επειδή για όλα αυτά που εξιστορούνται υπάρχουν στοιχεία και ντοκουμέντα, η υπόθεση οδεύει στον Συνήγορο του Πολίτη, στον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης και στους αρμόδιους υπουργούς.

Διαβάστε ακόμα:

Είναι πολλά τα λεφτα της ηρωίνης