ΠΟΣΑ ΑΚΟΜΑ ΑΠΟΜΕΝΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, ΡΩΤΑΕΙ Ο ΡΩΜΑΝΟΣ

Μια γεύση από ποίηση παίρνουν όσοι διαβάζουν τα σεντόνια του αναρχικού τρομοκράτη Νίκου Ρωμανού. Η επανάσταση, άλλωστε, είναι ποίηση, δηλαδή μια τρέλλα ανεξέλεγκτη, ένας ρομαντισμός αθεράπευτος, μια δράση γεμάτη αυθορμητισμό και αλήθεια συναισθημάτων. Μέσα από τη φυλακή ο Ρωμανός γράφει τις σκέψεις του, απειλεί θεούς και δαίμονες και επικοινωνεί με το ακροατήριό του ακόμα και με στίχους του Dylan Thomas.

«Θέλουμε να ξαναζήσουμε τις μέρες
που ο θάνατος δε θα 'χει πια εξουσία
Και γυμνοί οι νεκροί θα γίνουν ένα
με τον άνθρωπο του ανέμου
και του δυτικού φεγγαριού
και θα ορμούν στον ήλιο,
ωσότου να καταλυθεί ο ήλιος».

Τεράστιος ποιητής ο Βρετανός Ντύλαν Τόμας, όμως σαν άνθρωπος ένα γελοίο υποκείμενο. Μια ατελείωτη και αδιόρθωτη δυστυχία που την περιέφερε σε γνωστούς και φίλους. Ένα άτομο προικισμένο, αλλά να τον λυπάσαι. Αλκοολικός, πρεζάκιας, σαβουρογάμης.

Ποιος, όμως, ασχολείται με τον γήινο Ντύλαν Τόμας, κρατάς τους στίχους του, την ποίησή του και αδιαφορείς γι' αυτόν τον ίδιον.

Στο μανιφέστο του Νίκου Ρωμανού στίχοι που υπογράφονται από τη Φυλή του Περήφανου Αετού:

«Η μάχη είναι προγραμματισμένη
Το κάθε λεπτό έχει μετρηθεί
Τα πάντα έχουν μελετηθεί
Απόψε, πόσοι αντάρτες δίνουν μάχες;
Πέτρες εκτοξεύονται
ακούγονται τα συνθήματα, τα σπασμένα γυαλιά,
οι σειρήνες πίσω από τις παπαρολογίες του ρεπόρτερ.
Πόσα έχουν γίνει πριν από εμάς;
Πόσα ακόμα απομένει να κάνουμε;».

Αντιφασίστας ορκισμένος ο Νίκος Ρωμανός. Τι είναι φασισμός, όμως; Να θες να επιβάλλεις στον άλλον με κάθε τρόπο εκείνο που εσύ θεωρείς σωστό. Πρώτος φασίστας ο Ρωμανός.

Πούστη, κόσμε! Πουτάνα, φύση! Εσύ, κόσμε, κι εσύ, φύση, γεννάς τον φασισμό. Υποχρεώνεις τον σωστό να εξεγερθεί, να φθάσει στα άκρα, να γίνει φασίστας με κίνητρα ευγενή και με οράματα παραδεισένια.

Διαβάστε ακόμα:

Διαλέγεις από Φλαμπουράρηδες και Ρωμανούς