Η ΠΡΩΤΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ... ΦΑΡΑΩ
Γράφει ο Ισαάκ Διαμαντίδης
Για να πετύχει μία απεργία χρειάζεται υπομονή και σχέδιο. Μακριά από εργατοπατέρες και κομματικά καπελώματα. Ιδιαίτερα όταν έχεις να αντιμετωπίσεις σκληρό εργοδότη. Σαν τους δανειστές μας, για παράδειγμα ή σαν τον... Φαραώ Ραμσή τον 3ο, επί των ημερών του οποίου έγινε η πρώτη καταγεγραμμένη απεργία στην παγκόσμια ιστορία. Είχε, μάλιστα, αιτία της ένα θέμα πολύ ελληνικό και επίκαιρο. Το γεγονός ότι οι απεργοί ήταν απλήρωτοι.
Η απεργία ξεκίνησε στις 14 Νοεμβρίου, σα σήμερα το 1152 π.Χ., όταν περίπου εξήντα εργάτες παράτησαν τα εργαλεία τους και σταμάτησαν να δουλεύουν. Λιθοξόοι, ξυλουργοί και τεχνίτες απέκλεισαν τους χώρους εργασίας τους στην Κοιλάδα των Βασιλέων, στη δυτική όχθη του Νείλου, στην αιγυπτιακή πρωτεύουσα Θήβες και αντί να διακοσμήσουν τον τύμβο του Φαραώ που είχαν λαξεύσει στο βράχο, ανέβηκαν στο βουνό. Από εκεί επέστρεψαν στα χωριά τους και έκαναν πορεία στην παρακείμενη πεδιάδα.
Στη συνέχεια - είπαμε οι άνθρωποι είχαν σχέδιο - κατευθύνθηκαν προς τον νεκροθάλαμο - ναό του Ραμσή Ι. Εκεί ήταν εγκατεστημένο το διοικητικό κέντρο, με τις γεμάτες σιταποθήκες απ’ όπου έπαιρναν τη μισθοδοσία τους και οργάνωσαν την κατάληψή του.
Είμαστε πεινασμένοι και διψασμένοι, φώναζαν, απαιτώντας τη διανομή φαγητού, που αυτό αποτελούσε και το μισθό τους, ο οποίος είχε καθυστερήσει επί ένα μήνα. Μάταια. Οι απεργοί δεν το’ βαλαν κάτω. Διανυκτέρευσαν στο ναό.
Την επόμενη μέρα συνέχισαν τη διαμαρτυρία τους τόσο έντονα, που προκάλεσαν την παρέμβαση του αρχηγού της αστυνομίας που έσπευσε να τους συναντήσει, να συζητήσει μαζί τους πριν ενημερώσει τους ανωτέρους του. Όταν το βράδυ επέστρεψε χωρίς να έχει επιτύχει τίποτε, οι απεργοί ξάπλωσαν άλλη μια φορά μπροστά στην πύλη του ναού, όπου διανυκτέρευσαν και πάλι.
Το πρωί ανανέωσαν τις καταγγελίες: Δεν έχουμε ρούχα, ούτε λάδι, ψάρια ή λαχανικά. Ενημερώστε τον φαραώ, τον καλό μας αφέντη, να στείλει τον ανώτερό μας να βεβαιωθεί ότι πράγματι θα λάβουμε τρόφιμα.
Έδειχναν αποφασισμένοι για όλα και οι αξιωματούχοι του ναού ήθελαν δεν ήθελαν έκαναν πίσω, καθώς η σιταποθήκη ήταν γεμάτη από τρόφιμα. Οι εργάτες πήραν ολόκληρο το μηνιάτικο τους. Τέσσερα σακιά σιτάρι και ενάμιση σακί κριθάρι ο καθένας. Έτσι έληξαν την απεργία τους, την πρώτη από καταβολής.
Διαβάστε ακόμα: