ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΠΟΤΕ Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

Θα μπορούσες να ήσουν εκεί. Στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών. Όπως και να βρισκόσουν στο αεροδρόμιο του Άμστερνταμ στην περίπτωση που κτυπούσαν αυτόν τον στόχο οι τρομοκράτες. Και να είχες σκοτωθεί, όπως κάποιοι, πόσοι αλήθεια, στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών, από το νέο προσχεδιασμένο και οργανωμένο τυφλό τρομοκρατικό κτύπημα.

Κι αν δεν είχες σκοτωθεί, να κατέληγες στο νοσοκομείο. Μαζύ μ' άλλους, αμέτρητους τραυματίες.

Οι παληοί, και αρκετοί ακόμα σημερινοί, στο κακό, στο μεγάλο κακό, στο γενικό κακό έβαζαν την υπογραφή του Θεού. Σ' ένα σεισμό. Σε μια επιδημία. Σ' ένα κυκλώνα. Σε μια έκρηξη ηφαιστείου. Σ' ένα τσουνάμι. Ο Θεός τιμωρεί. Ο Θεός προειδοποιεί.

Το ίδιο και με την τρομοκρατία του καιρού μας. Είναι δουλειά του Θεού. Δάκτυλος του Θεού. Ποιος λέει «Όχι»; Μόνον όσοι είναι αδιάβαστοι. Δεν έχουν ρίξει ούτε ματιά στα άγια βιβλία των προφητών. Όλων αυτών που με την επιφοίτηση του αγίου πνεύματος έγραψαν τα απίθανα και με βάση αυτά κατασκευάστηκαν οι θρησκείες.

Τι είναι εκείνο που οπλίζει την τρομοκρατία; Πάντα το καλό! Να ελευθερώσουμε την πατρίδα μας την αγαπημένη από τον κατακτητή. Να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο, σύμφωνα με την ιδεολογία του κομουνισμού.

Δεν υπάρχει τρομοκράτης με προσωπικά κίνητρα. Κι αυτοί που κτύπησαν στις Βρυξέλλες είναι χασισωμένοι με τα πιο ψηλά ιδανικά. Σκότωσαν με τη δύναμη και την ευλογία του Αλλάχ, επειδή αυτό έπρεπε να γίνει.

Να, γιατί δεν θα πεθάνει η τρομοκρατία. Όσο κι αν αντισταθεί η... δημοκρατία. Επειδή η τρομοκρατία «συνομιλεί» με το υπερπέραν.

Διαβάστε ακόμα:

Ο Αλλάχ είναι μεγάλος