ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΤΙΣ ΕΓΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ

Μπαίνω για πρώτη φορά στο νοσοκομείο Ωνάσειο, να επισκεφθώ φίλο μου ασθενή. Αισθάνθηκα κάτι μαγικό. Εξωπραγματικό. Διαστημικό. Λες από τη μία στιγμή στην άλλη βρέθηκα στην Ευρώπη. Σε μια σύγχρονη μεγαλούπολη. Από τη γυφτιά, την κακογουστιά, τη λεχριτοσύνη, που την τρως στη μάπα σε κάθε σημείο της Αθήνας, έκανα ένα πήδημα στο χρόνο και το χώρο, άλλαξα πλανήτη.

Ένοιωσα ότι μπήκα σε εκκλησία, καθολική, προτεσταντική, όχι ορθόδοξη, στο χώρο της οποίας η ατμόσφαιρα δεν σου προκαλεί δέος. Το ίδιο να μπεις σε ελληνικό νοσοκομείο, σε ελληνικό δικαστήριο, σε ελληνικό πανεπιστήμιο, σε ελληνικό υπουργείο, σε ελληνικό αστυνομικό τμήμα. Αίσχος. Σου έρχεται να φτύσεις.

Το Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο, που άρχισε να λειτουργεί από το 1993, σα σήμερα 12 Ιουλίου, κτίστηκε για να γίνει... νοσοκομείο. Δεν το ξέρει αυτό ο Έλληνας καραγκιόζης. Ότι το ορφανοτροφείο π.χ. φτιάχνεται για τις συγκεκριμένες ανάγκες του ορφανοτροφείου, όχι π.χ. του γηροκομείου ή για να μεταφερθεί εκεί αύριο ο Άρειος Πάγος ή η Εφορία.

Ο μαλάκας ο Έλληνας ποτέ δεν είχε αίσθηση του χώρου. Και την ανάγκη της αρχιτεκτονικής. Δεν βάζεις ούτε ένα τούβλο πριν σχεδιάσεις τι χρειάζεσαι. Η προχειρότητα και το γονίδιο της παρανομίας που χαρακτηρίζει τον Έλληνα ως πολίτη και ως κράτος, ήταν η συνέπεια της μπουρδελοποίησης. Όλα χύμα. Μπουλκουμέ οικίες, καταστήματα, βιοτεχνίες, ταβέρνες, πορνεία, σχολεία, εκκλησίες, νεκροταφεία.

Δεν μ' ενδιαφέρει αν ο Ωνάσης ήταν εγκληματίας, τυχοδιώκτης, λαθρέμπορας. Στέκομαι ότι το ίδρυμα Ωνάση ξόδεψε 75 εκ. δολάρια και παρουσίασε ένα υπερσύγχρονο οκταώροφο νοσοκομείο και το παρέδωσε εξοπλισμένο στο δημόσιο. Και, απ' ό,τι γνώριζα, δεν διοικείται με τον ξευτυλισμένο made in Greece πνεύμα του δημοσίου.

Δωρεά, λοιπόν, στο δημόσιο το επί της Λεωφόρου Συγγρού νοσοκομείο που άρχισε να κτίζεται από το 1987 σε ιδιόκτητη έκταση 8 στρεμμάτων του Ιδρύματος Ωνάση. Από τότε που λειτουργεί, κόπηκαν σχεδόν μαχαίρι οι επεμβάσεις καρδιάς Ελλήνων στο εξωτερικό.

Δραστικά αποκτήθηκε η εμπιστοσύνη στους Έλληνες καρδιοχειρουργούς, σ΄όλα τα νοσοκομεία μας.

Διαβάστε ακόμα:

Της νεολαίας το πιο μεγάλο πήδημα της αιωνιότητας