ΑΝ ΔΕΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ
Συμβαίνει. Δεν θα πεις ότι δεν συμβαίνει. Τις περισσότερες φορές, μάλιστα, η φρίκη παραμένει στο σκοτάδι. Κάποιες φορές, ελάχιστες, έτσι κι αλλοιώς γίνεται γνωστό. Ότι πατέρας βίαζε το γιο του. Ότι ικανοποιούνταν σεξουαλικά επάνω και μέσα στο ίδιο του το αίμα.
Αυτό, λέγεται, ότι συνέβαινε με τον διαζευγμένο και ανάπηρο πατέρα μαζί με τον γκόμενό του, έκαναν τη δουλειά στο γιο του. Έναν ανήλικο αγόρι και με στέρηση νοητική, μάλιστα.
Λέγεται. Έτσι το λες, πριν γίνει η δίκη. Δεν το παίρνεις ακόμα ως γεγονός, πριν αποδειχθεί η κτηνωδία και από τον έμπειρο δικαστή. Ότι ο πατέρας με τον εραστή του ασελγούσαν στο παιδί. Να σου πω τη γνώμη μου επειδή δεν είμαι φασίστας. Ούτε ψευτοφασίστας.
Αρνούμαι και μισό ευρώ να πληρώσω γι' αυτόν τον πατέρα. Μην το ξεχνάμε. Τα λεφτά του κράτους βγαίνουν από την τσέπη μου. Αρνούμαι, λοιπόν, να παρέχω τροφή, στέγη, θέρμανση, οτιδήποτε κοστίζει στο δημόσιο η προφύλακιση, η φυλάκιση του εν λόγω πατρός.
Και τι να γίνει, ρε αποδυτηριάκια. Αν αποδειχθεί, όπως λέγεται, όπως κατήγγειλε το παιδί και η μητέρα του, ότι ο πατέρας διέπραξε το ανείπωτο έγκλημα, να τον σκοτώσουμε; Όχι, δεν είπα να τον σκοτώσουμε. Άλλο είπα. Ότι θεωρώ φασιστικό, και είναι φασιστικό να πληρώνω τον εν λόγω εγκληματία, χωρίς τη θέλησή μου.
Δεν είπα να τον σκοτώσουμε. Απλά, το κράτος, δηλαδή η δικαιοσύνη να του ζητήσει να αυτοκτονήσει. Αν αρνηθεί, τότε, ναι, ας το σκοτώσουν το κάθαρμα.
Διαβάστε ακόμα: