ΝΗΣΙ ΠΟΙΗΤΩΝ ΚΑΙ ΨΑΡΑΔΩΝ, ΞΥΛΟΚΟΠΩΝ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΩΝ

Λέει κάτι η λέξη Lasqueti; Είναι ένα νησί, 150 χιλιόμετρα μακριά από το Βανκούβερ του Καναδά που δεν ξέρει, που δεν θέλει να ξέρει από τουρισμό, από πολιτισμό, όπως τουλάχιστον τον εννοούν οι σύγχρονες κοινωνίες.

Δεν ξέρω τι παίζει στην Κόλαση, όμως είμαι σίγουρος ότι στον Παράδεισο δεν υπάρχει ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, τηλεόραση, κινητή τηλεφωνία, αυτοκίνητα, κόμματα, εκκλησίες, ΠΑΕ, ΕΠΟ, εγκληματική οργάνωση. Στο Lasqueti κατοικούν 400 μονάχα άνθρωποι που έχουν αποφασίσει να ζουν όπως τα δένδρα, όπως τα βράχια της θάλασσας, δηλαδή ήρεμα, γαλήνια.

Σύμφωνα με το blog του νησιού, που διαθέτει και μπαρ, και καφετέρια, στην ολιγάριθμη κοινωνία του θα βρεις ποιητές και ψαράδες, υλοτόμους και συγγραφείς, αγρότες και μουσικούς, επιστήμονες και όποιους άλλους αρνούνται τους ρυθμούς μιας μεγαλούπολης.

Αν χρειάζεται κάτι ένας κάτοικος του νησιού, απ' αυτά που... υπάρχουν στο Lasqueti, το παίρνει χωρίς να πληρώσει από την κοινοβιακή «Αποθήκη». Λεπτομέρειες δεν χρειάζεται να αναφέρουμε, για το πως οι άνθρωποι έχουν καταφέρει να οργανώσουν τη ζωή τους, τι ακριβώς είναι υποχρεωμένος ο καθένας να προσφέρει στην κοινότητα.

Πόσιμο νερό φέρνει ένα ρυάκι από το λόφο υψηλά. Ενέργεια παίρνουν από ηλιακούς συλλέκτες. Το χειμώνα βολεύονται με σόμπες ξύλου. Ξεχνάς δάνεια στις τράπεζες, λογαριασμούς, εφορίες. Τι είναι αυτά;

Διαβάστε ακόμα:

Το κάθε μαγαζί έχει τον εμπρηστή του