Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ, ΚΑΙ Η ΚΟΛΑΣΗ!
Επιστροφή από διακοπές και είσαι ακόμα φευγάτος. Θες κάποιες ώρες, κάποιες μέρες ίσως, για να επανέλθεις στα γνωστά. Αν και δεν είναι αυτό το επιθυμητό..., όμως είναι αναγκαίο. Ένα νησί στο Αιγαίο σε απομακρύνει από το μαγκανοπήγαδο της καθημερινότητας, που χρόνο με το χρόνο, γίνεται όλο και πιο ζόρικο.
Μαλακίες λέει ο ποιητής ότι ο Παράδεισος είναι μέσα μας. Στο Αιγαίο είναι, σε όποιο νησί την κάνεις, εκεί είναι ο Παράδεισος. Και η επιστροφή στην Αθήνα, με το τέλος των διακοπών, μοιάζει με εφιαλτική αεροπορική πτήση. Σα να προσγειώνεσαι όχι στο Ελευθέριος Βενιζέλος, αλλά σε μια ξέρα, εσύ ο τσακισμένος ναυαγός αυτής της Αθήνας της δεκαετίας του '20.
Όσο μακριά είναι ο Παράδεισος από την Κόλαση, τόσο είναι η απόσταση των ημερών που βιώνεις σε νησί από την ζωή της Αθήνας. Απ' αυτόν τον ελεεινό χαμό, που δεν έχει νόημα, που δεν βγάζει αποτέλεσμα, που σε κρατάει έξω από την τάξη.
Άρχισε το πρωτάθλημα; Ποιο πρωτάθλημα! Ποιες ομάδες. Ποια κυβέρνηση. Ποια αντιπολίτευση. Κι όμως, όλα αυτά υπάρχουν σε απαρτία. Αυτό που δεν υπάρχει είμαι εγώ, που μου συμπεριφέρονται λες κι εγώ δεν είμαι εγώ. Εκτός κι αν το ρίξω στην αντίσταση, στην αγανάκτηση, στην κατάληψη, έτσι για να δείξω ότι... υπάρχω.
Ο Παράδεισος είναι μέσα μας. Πράγματι. Όπως μέσα μας είναι και η Κόλαση. Δικά μας και τα δύο. Κατάδικα μας. Πακέτο. Και στο πιο μαγικό νησί, στο πιο θεϊκό, θα συναντήσεις τον εραστή της Κολάσεως. Όπως στην πόλη τη μεγάλη, την Αθήνα, υπάρχει χώρος για τους θεματοφύλακες του Παραδείσου μας.
Διαβάστε ακόμα: