ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΟΤΑΝ ΓΕΡΑΣΟΥΝ

του Ανειδίκευτου Συνεργάτη

Ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα από τις τελευταίες φονικές πλημμύρες; Εκτός φυσικά από τις διαχρονικές ευθύνες του κράτους για την απουσία έργων υποδομής και την αστικοποίηση. Είναι η αδιαφορία της κοινωνίας για την τύχη των ηλικιωμένων.

Σχεδόν όλα τα θύματα της πρόσφατης θεομηνίας, αλλά και των προηγούμενων, ήταν άτομα της τρίτης ηλικίας που ζούσαν μόνα τους – άγνωστο αν με τη θέληση τους ή όχι- και βρήκαν το θάνατο ακριβώς γι' αυτό.

Γιατί δεν είχαν ένα άνθρωπο να τα βοηθήσει. Σε μία εποχή που χάρη στην επιστήμη αυξήθηκε το προσδόκιμο ζωής, οι ηλικιωμένοι πεθαίνουν πριν από την ώρα τους, εγκαταλελειμμένοι άλλοι σε σπίτια – κελιά, άλλοι σε γηροκομεία της κακιάς ώρας και άλλοι σε νοσοκομεία.

Από πού να γλιτώσουν; Από τις πλημμύρες; Από τις ληστείες; Από τις απάτες σε βάρος τους ή μήπως από το μαρτύριο του αλτσχάιμερ, που οδηγεί δεκάδες από αυτούς στην εξαφάνιση και ορισμένους στο θάνατο; Δυστυχώς όχι μόνο το κράτος, αλλά ούτε η κοινωνία ούτε καν οι οικογένειες έχουν «πολιτική» έναντι της τρίτης ηλικίας. Όλοι, μα όλοι, έχουν συνηθίσει να σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν...

Διαβάστε ακόμα:

Η κόρη μου έχει μπαμά, αλλά...