ΟΤΑΝ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΧΕ... ΔΥΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΜΑΖΙ

Τα διάβαζα πιτσιρικάς, όταν ήμουν στην πρώτη και τη δεύτερη τάξη του γυμνασίου, όχι από τα σχολικά βιβλία, και μου ‘ρχόταν τρέλα. Πως να δεχθεί το ακόμα παρθένο μυαλουδάκι μου ότι μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς, και πριν ακόμα ξεκουμπιστεί ο Τούρκος, οι Έλληνες σκοτωνόντουσαν μεταξύ τους. Για το γκουβέρνο. Ποιος θα κάνει κουμάντο ως κεντρική εξουσία, και τοπικά, κατά περιοχές.
Μα, τόσο καταραμένη φυλή είναι οι νεοέλληνες! Να μην αναγνωρίζουν την αξιοσύνη των καπεταναίων; Από την άλλη, καπεταναίοι να λαμογιάρουν με τους ξένους πράκτορες, αλλά και με τους ξενοκίνητους πολιτικούς. Και ο λαός, ο λαουτζίκος να μη μπαίνει στο αγώνα της επανάστασης, αλλά και να αδιαφορεί για τα ρουφιανιλίκια των αγωνιστών του ’21 και των «νοικοκυραίων».

Στην κόντρα του με τον άνθρωπο της Αγγλίας, τον Μαυροκορδάτο, ο Κολοκοτρώνης και για να τη φέρει στο Βουλευτικό, στο νομοθετικό σώμα, τους προσκαλεί στο Ναύπλιο, στα «χωράφια του». Σκοπός του «γέρου» είναι να ισχυροποιήσει το Εκτελεστικό. Δεν τα καταφέρνει ο Θόδωρος, διότι ούτε ισχυρή δύναμη από όπλα διαθέτει, αλλά και να είχε στρατό δεν ήταν ο αδίστακτος, ο αποφασισμένος να προχωρήσει στην «τελική λύση». Να αναλάβει ρόλο πολιτικό.
Το Βουλευτικό την κάνει για το Άργος και είναι θέμα χρόνου να μιλήσουν τα τουφέκια. Βουλευτικό κατά Εκτελεστικού. Στο μεταξύ ετοιμάζονται να μπουκάρουν δύο τούρκικες στρατιές. Στη Δυτική Ελλάδα ο Γιουσούφ Περκοφτσάλη και ο Αλβανός Μουσταή Πασας στην Ανατολική Ελλάδα. Στα παπάρια τους οι Έλληλες, αυτοί έχουν τον δικό τους αγώνα, τον ελληνοελληνικό.
Το Βουλευτικό νταηλίκι ξηλώνει από μέλος του κάποιον του Κολοκοτρώνη. Για τούτο το πραξικόπημα το Εκτελεστικό στέλνει στο Άργος, σα σήμερα 28 Νοεμβρίου, το 1824, τους Νικηταρά, Χατζηχρήστο και Πάνο Κολοκοτρώνη με 200 οπλισμένους. Κατ’ αρχήν οι «Κολοκοτρωναίοι» είπαν να τα βρούμε, συμβιβαστικά.

''Άντε γαμηθείτε!'' ήταν η απάντηση των Βουλευτικών. Α, έτσι! Τραβάνε τα κουμπούρια οι Εκτελεστικοί, αρπάζουν τη σφραγίδα και επιχειρούν τσουβαλιαστά να πάρουν καροτσάκι βουλευτές στο Ναύπλιο. Οι περισσότεροι από τους Βουλευτικούς την κοπάνησαν στο Κρανίδι και αρχίζουν κολλητηλίκια με τους πρόκριτους των Υδραίων.

Νέα πραξικοματική μάζωξη του Βουλευτικού, νέα καθαίρεση δύο μελών του Εκτελεστικού, του προέδρου Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και του κοτζαμπάση Σωτήρη Χαραλάμπη. Διορίζουν νέο Εκτελεστικό με πρόεδρο τον Υδραίο Γ. Κουντουριώτη, αντιπρόεδρο τον Π.Μπότσαρη, μέλη τους Λόντο, Κωλέττη, Ζαϊμη.

Και αφού η εξουσία περνάει στους καραβοκύρηδες της Ύδρας και τους κοτσαμπάσηδες του Μοριά, πάνε για εκλογές. Το «παλιό» Εκτελεστικό με τη νομιμότητα από την Εθνοσυνέλευση του Άστρους, προκηρύσσει εκλογές κι αυτό!

Τελικά. Το 1824 η Ελλάδα που ποτέ δεν πεθαίνει, όπως σωστά λέει ο ποιητής, διαθέτει δύο Βουλές, μία στο Κρανίδι, την άλλη στο Ναύπλιο. Και δύο κυβερνήσεις, που η κάθε μία θεωρεί ότι είναι η νόμιμη.

Διαβάστε ακόμα:

Το Νο1 πανεπιστήμιο της Αμερικής