ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΡΟΔΑ

 

Γράφει ο Στήβεν Αβραμίδης

Ο χρόνος έκλεισε με τους γνωστούς ηλίθιους. Τους νεοέλληνες. Χιλιάδες φυσικά τα παραδείγματα, αλλά αξίζει το τελευταίο. Αυτό που κατεγράφη μεταξύ κάποιου Τόσκα, που το παίζει υπουργός ασφάλειας, και κάποιου Καμίνη, που παριστάνει τον δήμαρχό Αθηνών.

Πριν από λίγες ημέρες, όταν κάποιοι δήθεν αντιεξουσιαστές είχαν κάψει τρία τρόλεϋ, είχε βγει ο δήμαρχος, κι είχε προσκαλέσει τον Τόσκα, να παραιτηθεί. Ουδείς φυσικά πήρε στα σοβαρά τον τσακωμό δυό δημόσιων τεμπελχανάδων, αλλά όπως και να το κάνεις, έχει ενδιαφέρον να παρακολουθείς ακόμα κι ένα στημένο αγώνα. Ειδικά αυτόν, που ο Καμίνης τα έκανε μαντάρα με κάποια ρόδα στο Σύνταγμα, κι ενώ ήθελε να γίνει Τόσκας στη θέση του Τόσκα.

Ο δήμαρχος, που μάλλον βαρέθηκε την θέση του, ήθελε να πει τον Τόσκα ανίκανο για την υπόθεση της αντιμετώπισης του ανεξάρτητου κράτους των Εξαρχείων. Και πάνω που κάποιοι ηλίθιοι που τον έχουν ψηφίσει, και θα θέλανε να τον βλέπουν κάπου ανώτερα, ήρθε αυτή η πουτάνα η ρόδα, που μόλις στήθηκε, αμέσως ξεστήθηκε, διότι δεν γύριζε. Και μάλιστα ήταν αδύνατον και να γίνει να γυρίσει.

Ο Καμίνης λοιπόν, απλά αποδείχτηκε μίνιμουμ ηλίθιος. Διότι όπως και να το κάνεις, δεν τα έβαλε με τους αντιεξουσιαστές. Ένα απλό παιχνίδι του λούνα παρκ ήθελε να στήσει, και απέτυχε. Κι ενώ είχε καλέσει τεχνική εταιρεία, είχε βάλει στο παιχνίδι και τον αντιδήμαρχο, κι είχε δώσει κι ένα σεβαστό ποσό. Τον φαντάζεστε πώς ειναι σήμερα;

Ο Τόσκας, ΔΕΝ ΖΉΤΗΣΕ την παραίτηση του. Ούτε καν δήλωση δεν έκανε. Αποδεικνύοντας το μέγιστο πλάνο που είχε στο μυαλό του: Θα έβαζε τους αντιεξουσιαστές να διασκεδάζουν στην ρόδα του Καμίνη. Αυτή, εκτός από το ότι δεν γύριζε, μάλλον θα κατέρρεε αφού στηριζόταν σε κάτι παλέτες, και θα είχαμε τρία σε ένα: Αφανισμό των αντιεξουσιαστών από απλό δυστύχημα για το οποίο θα είχε την ευθύνη η εταιρεία που επέλεξε ο δήμαρχος. Όπως και να το κάνεις, το ηλίθιος είναι επίθετο, κι έχει βαθμούς σύγκρισης.

Φυσικά αυτό είναι μόνο ένα περιστατικό από τους απόλυτους άχρηστους, που κατέχουν θέσεις σαν εκλεγμένοι από άλλους άχρηστους, που απλά θέλουν να μην τους γνωρίζει κανένας. Ναι, είναι άλλη συνομοταξία αυτή: Είναι οι άχρηστοι άτολμοι. Οι χρυσές εφεδρείες της ελληνικής κοινωνίας. Αυτή η κάστα, η οποία, δια χειρός δημάρχου, δεν ήξερε οτι έρχεται παραμονή πρωτοχρονιάς, δεν ήξερε οτι ήθελε να διοργανώσει γιορτή, οπότε τα πάντα γίνανε ξαφνικά αφού το ημερολόγιο έκρυβε εκπλήξεις φέτος.

Είναι έτσι όμως ή υπάρχει κάτι άλλο; Κοιτάξτε. Τις μίζες για το ξαφνικό τις αποκλείω διότι τώρα με Σύριζα, όλοι οι καθρέμποροι, τα λαμόγια και οι δίνοντες και παίρνοντες μαύρο χρήμα, έχουν κατατροπωθεί. Άλλο υπάρχει. Η προχειρότητα του νεοέλληνα. Δεν υπάρχει καμία οργάνωση και καμία σοβαρότητα, ακόμα κι όταν πάει να στήσει ένα πανηγύρι. Καταλαβαίνετε τι υπάρχει λοιπόν σε πιο σοβαρά θέματα, που απαιτούν δουλειά, πειθαρχία ή προγραμματισμό.

Και τώρα μιλάμε για κάποιον Καμίνη, που υποτίθεται το παίζει αντιπολιτευόμενος και ποντάρει στην δημοτικότητα του που κάποιοι ηλίθιοι τον ψήφισαν για δήμαρχο. Δηλαδή αυτός, αν έρθει αύριο στα πράματα, τι ακριβώς θα κάνει; Την ρόδα να γυρίζει ή θα πάει να λύσει κανά θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο; Μαλακίες σύντροφοι ή απλά αλλαξοκωλιές. Και μην με ρωτήσετε πώς μου ήρθε κι αυτό.

Οπότε, κι επειδή τώρα τελευταία έχουν πληθύνει οι αισιόδοξες φωνές για την Ελλάδα, κατόπιν εκλογών, ακούστε και μένα. Τα πάντα είναι χαμένα. Ηλίθιοι κυβερνούσανε χρόνια, κι ηλίθιοι θα κυβερνήσουν. Ηλίθιοι, που κάθε τους ενέργεια κάνει κακό στον διπλανό τους, αλλά και στον εαυτό τους – αυτός εξ άλλου είναι και ο ορισμός του ηλίθιου. Οι δε ηλίθιοι ψηφίζονται από ανήμπορους, που κάθε τους ενέργεια ευνοεί τον διπλάνο τους, αλλά βλάπτει τον εαυτό τους.

Φυσικά μπορεί να προκύψουν και διαφωνίες. Και γιατί να τις αποκλείσουμε; Εμείς θεωρούμε όλες τις φωνές χρήσιμες. Για την πλάκα μας. Την πλάκα που μας έδωσαν οι Τόσκες και οι Καμίνηδες. Για κάποιους αντιεξουσιαστές και για κάποια ρόδα. Με την υποσημείωση οτι η ρόδα θα γύρναγε, μόνο αν την είχε αναλάβει ο Σόιμπλε. Χωρίς Γερμανό, έστω και ανάπηρο, δεν δουλεύει τίποτα. Διότι αυτός είναι ο νεοέλληνας. Που έναν υπεύθυνο από κάποιο κινητό λούνα παρκ να έπαιρνε, σήμερα θα είχε ρόδα να γυρνάει. Αλλά αυτός ήθελε να το κάνει μόνος του. Ε, γίνονται αυτά τα πράματα; Όχι σύντροφοι. Και φυσικά, όταν δεν μπορείς ούτε πανηγύρι να στήσεις, σιγά να μην σου έρθει και η ανάπτυξη.

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ σηκώθηκε στο blog του Στήβεν Αβραμίδη, το φως του φεγγαριού

Διαβάστε ακόμα:

Του Χάρβαρντ, αλλά ανορθόγραφος