ΕΙΜΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ, ΟΜΩΣ ΤΟ ΒΛΕΠΩ... ΑΛΛΟΙΩΣ!

«Είμαι χριστιανή, με βαθύ θρησκευτικό συναίσθημα, κάθε μέρα προσεύχομαι και κάνω το σταυρό μου».

Αυτό είπε η βουλευτίνα του Σύριζα κυρία Άννα Βαγενά η οποία, όπως πολλοί βουλευτές, κι όχι μόνον, είναι υπέρ της καύσης των νεκρών. Πιο σωστά, να υπάρχει και στην Ελλάδα η δυνατότητα να αποτεφρωθεί ο πεθαμένος αν το επιθυμεί ο ίδιος εν ζωή ή οι δικοί του άνθρωποι μετά το θάνατό του.

Αυτό εγώ δεν το καταλαβαίνω. Να ισχυρίζεται κάποιος ότι είναι χριστιανός, μάλιστα ορθόδοξος, και από την άλλη να επιθυμεί να γίνει στάχτη μετά θάνατο. Ποιά είναι η δική μου γνώμη;

Δεν έχω γνώμη. Μιλάμε για θρησκεία, δεν κάνουμε κουβέντα σε παράθυρο καναλιών. Η Εκκλησία, λοιπόν, που έχει ανοικτή γραμμή με τον Μεγαλοδύναμο και πορεύεται με τα όσια και ιερά της θρησκείας είναι κάθετη. Πέθανες; Θα σε χώσουμε στον τάφο σου. Και θα περιμένεις την Ανάσταση Νεκρών.

Αυτό δεν καταλαβαίνω. Να είσαι κομουνιστής και να ενεργείς ως καπιταλιστής. Να είσαι χριστιανός και να λες εγώ το βλέπω αλλοιώς, όχι όπως οι παπάδες. Όχι, κύριε. Δεν πάει έτσι.

Δεν αναιρεί, λένε, την πίστη μας το ότι θέλουμε να έχουμε στο σπίτι μας την τεφροδόχο του δικού μας ανθρώπου, του παιδιού μας, του συζύγου, του πατέρα μας.

Δικαίωμα σεβαστό του καθενός να είναι υπέρ τις αποτέφρωσης. Να τοποθετήσει την τέφρα του συγγενούς, του φίλου σε χρυσή τεφροδόχο. Να πληρώσει ορχήστρα να παίξει το Ρεκβιέμ του Μότσαρτ όταν σκορπάει τη στάχτη από το σώμα του νεκρού στη θάλασσα. Κάνει, όμως, ένα κωλομπάρεμα του χριστιανισμού.

Διαβάστε ακόμα:

ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΨΟΥΜΕ, Η ΝΑ ΤΟΝ ΘΑΨΟΥΜΕ