ΕΚΛΑΙΓΕ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ ΤΗΣ ΣΕ ΤΑΦΟ… ΓΥΝΑΙΚΑΣ

Πέθανε ο σύζυγος της και η χήρα, στο όνομα Μπεάτρις Ντεγκλ, τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα πήγαινε στον τάφο του αδικοχαμένου. Να τον πενθεί με τον καλύτερο τρόπο. Να περιποιείται το χώρο, να «συνομιλεί» με τον μακαρίτη, να βρέχει δάκρυα ένα μαντήλι στην καθησιά.

Για 17 χρόνια κράτησε ο θρήνος της 73χρονης στην τελευταία κατοικία του συζύγου, στο νεκροταφείο των Βαπτιστών, στο Μπέλιγχαμ της Μασαχουσέτης. Μέχρι τις 26 Απριλίου, σα σήμερα, το 1978 όταν η χήρα πληροφορήθηκε πώς ο άνδρας της, που είχε πεθάνει το 1961, δεν βρισκόταν αυτός στο μνήμα. Στη θέση του ήταν ο σκελετός μίας γυναίκας.

Όλες οι κατάρες της Μπεάτρις έπεσαν στους νεκροθάφτες για το λάθος τους. Η κυρία υπέβαλε μήνυση και ζητούσε αποζημίωση 250.000 δολάρια. Μην επιμείνουμε στη συνέχεια ποιά ήταν η κατάληξη αυτής της αλλόκοτης ιστορίας. Επί της ουσίας...

...Έχει σημασία αν ο πεθαμένος ήταν στη... θέση του; Άλλο. Για να κλάψει τον άνδρα της η κυρία χρειαζόταν να γνωρίζει ότι την... άκουγε ο πεθαμένος; Άλλο. Αν δεν υπήρχε τάφος, η κυρία δεν θα πενθούσε το ίδιο τον άνδρα της;

Ζούμε με φαντάσματα. Βγάζουμε την αληθινή ψυχή μας, τα ειλικρινά αισθήματα μας σε άτομα, δικά μας και ξένα, υποτίθεται εν ζωή, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για ζωντανούς νεκρούς. Γιατί; Ελπίζουμε, φοβόμαστε υπό το κράτος της άγνοιας, κάποιες φορές ηθελημένα αποφεύγουμε να αντικρύσουμε την αλήθεια.

Διαβάστε ακόμα:

ΖΩΔΙΟ ΤΑΥΡΟΣ: ΠΕΙΣΜΑΤΑΡΗΣ, ΚΤΗΤΙΚΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΦΕΡΕΓΓΥΟΣ