ΑΘΛΕΤΙΚΟ ΚΑΙ ΡΕΑΛ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΚΟΜΠΛΕΞΙΚΟΥΣ

Ζήλεψα τους οπαδούς της Αθλέτικο Μαδρίτης. Η ομαδάρα τους έδωσε την ευκαιρία να βγάλουν όλη την οπαδική τους περηφάνια. Χαμένοι με 3-0 στο πρώτο ματς οι ποδοσφαιριστές της Αθλέτικο ήταν πανάξιοι, με τη ψυχή και τη μαστοριά τους, στο κυνήγι της ανατροπής.

Ματσάρα! Βοήθησε, βέβαια, και η Ρεάλ, η συγχωριανή της Μαδρίτης. Βλέπουμε μπάλα εμείς τα ελληνόπουλα και παθαίνουμε. Δίνουμε το χειροκρότημα από τη μια και από την άλλη γινόμαστε κομπλεξικοί. Καμία σχέση το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα μ’ αυτό το κινηματογραφικό, σινεμασκόπ και τρισδιάστατο, της Ισπανίας.

Αποκλείστηκε η Αθλέτικο, αγνώριστη με την ομάδα που πήρε το πρωτάθλημα πριν τρία χρόνια. Σήμερα πολύ ανεβασμένη, ομάδα παγκόσμια, επιθετική, απαιτητική, όχι ο,τι πάρουμε μόνο από την άμυνα.

Υγεία στο γρασίδι, υγεία και στα μπετά του γηπέδου. Έτσι είναι. Την καφρίλα και την σύφιλη στην εξέδρα την τρέφει η αγωνιστική μιζέρια. Όταν οι ομάδες δεν παίζουν για να κερδίσουν, αλλά για να μη χάσουν, την παράσταση την κλέβει ο άρρωστος οπαδός.

Αποκλείστηκε η Αθλέτικο. Δεν απογοήτευσε, όμως. Ενθουσίασε! Κέρδισε 2-1, που δεν ήταν έκπληξη να τελείωνε 4-1 και 5-1, και ντόπαρε με viagra ικανοποίησης τους οπαδούς της, με το παθιασμένο και ρωμαλέο ποδόσφαιρο της. Να το ξαναπώ. Μπράβο και στην αχώνευτη Ρεάλ.

Διαβάστε ακόμα:

ΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΚΟΤΩΣΕΙ ΤΗΝ ΩΡΑΙΑ ΕΥΑ