ΟΧΙ ΚΑΙ ΓΑΜΠΡΟΣ Ο... ΑΛΒΑΝΟΣ!
Κανείς άλλος ξένος όσο ο Αλβανός δεν έχει τακιμιάσει τόσο πολύ με τον Έλληνα. Η ιστορία είναι παλιά. Μετρημένα κουκιά, εδώ και έξι αιώνες(!) οι Αλβανοί κατεβαίνουν Ελλάδα και ριζώνουν. Μόνον τα τελευταία χρόνια, από το 1990 συγκεκριμένα, οι Αλβανοί στη συντριπτική τους πλειοψηφία έρχονται στην πατρίδα μας με στόχο να κονομήσουν και να επιστρέψουν στον τόπο τους.
Δεν «άκουσαν» καλά το όνομα Χάσι για προπονητή του Ολυμπιακού οι γάβροι. Αδιάφορο αν ο πρώην της Άντερλεχτ είναι καλός στη δουλειά του. Αν είναι σοβαρός και αξιοπρεπής κύριος. Τους την έσπασε το ότι είναι Αλβανός. Παρακατιανός, δηλαδή. Δεύτερο πράμα.
Όπως ακριβώς η Δύση, Ευρώπη και Αμερική, έχουν στη ξεφτύλα τον Έλληνα. Και μόνον ότι είναι Έλληνας επιτόπου τον ταυτίζουν με πονηρό, ύποπτο, απατεώνα, σίγουρα αναξιόπιστο.
Έλληνες φοιτητές ξεχωρίζουν στις πρώτες θέσεις των αμερικάνικων πανεπιστημίων. Έλληνες επιστήμονες αναγνωρίζονται στο εξωτερικό ως αληθινές αξίες παγκοσμίως. Κι όμως! Στην ταινία του σινεμά αυτός που εμφανίζεται με το τσιγάρο στο στόμα είναι Έλληνας, όπως για τους ξένους ο πατριώτης είναι ο ρουφιάνος, ο κακός του έργου.
Υπάρχουν Αλβανοί που ήρθαν με άδειες τσέπες και πρόκοψαν στην Ελλάδα. Έγιναν επιχειρηματίες, καταστηματάρχες, υποδειγματικοί οικογενειάρχες. Ο Αλβανός, όμως, στη συνείδηση του κόσμου μειονεκτεί σε σύγκριση με τον Φράγκο, δηλαδή τον Ευρωπαίο, τον Γάλλο, τον Άγγλο, τον Γερμανό.
«Αλβανός είναι» σου λέει. Θα τον πάρω να μου μαζέψει τις ελιές, να δουλέψει στο εργοστάσιο, στην οικοδομή, όμως όχι και να τον δώσω γαμπρό στην κόρη μου.
«Ολυμπιακός είμαι…», σου λέει ο γάβρος, «…όχι και να ξεπέσουμε με Αλβανό προπονητή στην ομάδα».
Διαβάστε ακόμα: