ΤΟ ΦΡΙΚΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΜΕΔΟΥΣΑΣ

“Κάνει ζέστη…” λέει κουραμπιές. “Έχει υγρασία…” παραπονιέται ένας άλλος κουραμπιές. “Έπιασε ψύχρα…” ένας τρίτος.

Πως αλλοιώς, παρά κουραμπιέ, και επιεικώς θα τον πεις. Θα βρέξει, ρε, και θα χιονίσει, θα κρυώσει ο καιρός και θα ζεστάνει. Όποτε αυτός αποφασίσει,και άμα λάχει, άμα γουστάρει ο καιρός θα αγριέψει, θα ρίξει και ανεμοστρόβιλους και κατακλυσμούς.

Δηλαδή, τι; Να σταματήσει η κίνηση; Να διακοπεί η ενέργεια. Να νεκρωθεί η φύση. Όλο μέρα ή όλο νύχτα. Μόνο κρύο, μόνο ζέστη;

Επίσκεψη η “Μέδουσα”. Κι αυτή ήταν στο πρόγραμμα Συναγερμός. Σωστό! Όχι γκρίνια όμως, όχι μανούρα. Για την “Μέδουσα” και ό,τι προκύπτει παρά τη θέλησή μας.

Με την ευκαιρία. Κένταυρος, μισό άλογο, μισό άνθρωπος ήταν η Μέδουσα, και από κενταύρισσα την μετέτρεψε στην απαίσια γοργόνα με φίδια στο κεφάλι αντί για μαλλιά η Θεά Αθηνά, επειδή την πηδούσε ο Ποσειδώνας. Αυτός είναι ο γαμηστερός κόσμος της ελληνικής μυθολογίας.

Έτσι ο Θεός της θάλασσας έχασε μια γκόμενά, την θηλυκιά κένταυρο και έγινε το θέλημα της ανηψιάς του, Αθηνάς. Η Μέδουσα να γίνει μια από τις τρεις γοργόνες.

Διαβάστε ακόμα:

ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ