ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑΚΙΑ

Όσο υπάρχει ο άνθρωπος θα παίζει το ζευγάρωμα του άνδρα με την γυναίκα. Και πάντα, στους αιώνες των αιώνων, θα υπάρχει πρόβλημα στη σχέση τους. Άλυτο πρόβλημα. Γιατί;

Επειδή οι κοινωνίες και βέβαια οι θρησκείες αρνούνται, δεν τους συμφέρει να πουν την αλήθεια. Την ωμή αλήθεια. Και όσοι φιλόσοφοι, επιστήμονες, κοινωνιολόγοι προσπαθούν να πλησιάσουν την αλήθεια στο τι πραγματικά συμβαίνει όταν δύο άτομα ζευγαρώνουν, επιτόπου πέφτει η κατάρα.

Δεν λέγεται η αλήθεια. Απαγορεύεται η αλήθεια. Δεν είναι δυνατόν να κτιστεί κοινωνία όταν βγαίνει μπροστά η αλήθεια. Είναι εχθρός προαιώνιος η αλήθεια σ' όλα τα ταμπλώ που αφορούν ανθρώπινες σχέσεις, ανθρώπινες δραστηριότητες. Και, βέβαια, στην ερωτική, αλλά και στη συζυγική ζωή δύο ανθρώπων.
Γι' αυτό το έργο συνεχίζεται πάνω στο ψέμα, στην υποκρισία, στην απιστία, στη δυστυχία, στην ατιμία.
Και όλα αυτά γιατί; Επειδή ο άνθρωπος δεν γνωρίζει και δεν μπορεί να παίξει με ανοικτά χαρτιά όταν αποφασίσει να συνδεθεί μ' άλλον. Να ερωτευθεί. Να συζήσει.

Ας ρίξουμε σήμερα μια σύντομη ματιά στις πρώτες σελίδες του Ευαγγελίου του Αποδυτηριάκια, στο κεφάλαιο “Καψούρα”. Έχω κάψα για τον άλλον, για την άλλην. Γουστάρω, ρε.

Λοιπόν. Το πρώτο που πρέπει να γνωρίζεις, όταν επιθυμείς σχέση, είναι ότι ο άλλος, η άλλη έχει ένα χαρακτήρα. Η συμπεριφορά, η θωριά, η ομορφιά είναι το περιτύλιγμα. Τη σχέση, τελικά, θα την ορίσει ο χαρακτήρας. Τι είναι χαραγμένο στον καθέναν. Χαραγμένο στη ψυχή του, στη σκέψη του, στην καρδιά του. Ας δούμε το πράμα από την πλευρά του άνδρα, και με το μπαρδόν, κυρίες μου.

Λοιπόν. Να μη σ' ενδιαφέρει ο χαρακτήρας της! Ακριβώς επειδή το πρόβλημα στη σχέση θα το γεννήσει ο ... χαρακτήρας του άλλου, της άλλης. Ξεκινάς από ένα ακλόνητο δεδομένο, που ποτέ δεν το αγνοείς. Όταν σε μια σχέση αρχίζουν να βγαίνουν στη σέντρα οι χαρακτήρες, αυτό που είναι χαραγμένο στον καθένα όπως είπαμε, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να περπατήσει το χωριό. Με τίποτα.

Να στο πω αλλοιώς. Δεν προσπαθείς να ταιριάξεις μαζί της. Ούτε καν ασχολείσαι να τη ψάξεις σχετικώς. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Γιατί να κάνεις σχέση, γιατί να αποφασίσεις να επενδύσεις σε μια σχέση, όταν θα υποχρεωθείς να αλλοτριώσεις τον εαυτό σου. Να τον... προσαρμόσεις στην άλλην. Τι νόημα, ρε, έχει μια σχέση αν εσύ δεν είσαι εσύ;

Το αυτό ισχύει και για την γυναίκα. Γιατί να μακιγιάρει το Εγώ της, να το αποκρύψει, να το ''σουλουπώσει'' σε μια σχέση, όταν αυτή η σχέση μπορεί να λειτουργήσει, να μεγαλουργήσει χωρίς να μπει στο παιχνίδι ο χαρακτήρας του καθενός.
Το είπαν Άτομο, από τότε κάτι ήξεραν περισσότερο. Άτομο, δηλαδή δεν τέμνεται. Δεν χωράει μέσα άλλος, άλλη. Έλα όπως είσαι. Μου φθάνει το απ' έξω, μη βγάλουμε τα εσώψυχα μας, τα όποια ψυχολογικά και παραψυχολογικά μας, διότι θα σκοτωθούμε. Θα μπούμε σε μια αέναη διαδικασία φθοράς κι όση “κατανόηση” έχουμε, τελικά θα σκοράρουμε μια τρύπα στο νερό.

Ποια είναι η κατάρα. Το άτομο κουβαλάει το απωθημένο να καταδείξει, να επιβάλλει όσο μπορεί το δικό του χαρακτήρα κυρίως και μόνον σ' ένα άτομο. Σ' αυτό που θα συνδεθεί ερωτικά.

Διαβάστε ακόμα:

ΑΦΗΣΑΝ ΤΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ ΓΥΜΝΟΚΩΛΟΥΣ ΣΤΟ ΒΟΡΙΑ...