ΠΟΙΟ ΤΟ ΠΙΟ ΑΚΡΙΒΟ ΔΟΣΙΜΟ, ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ Η ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Αγαπάς τον σκύλο σου. Έτσι λες. Έτσι νομίζεις. Ίσως να συμβαίνει το άλλο. Να μην αγαπάς τον σκύλο σου, τους σκύλους σου, αλλά να τη βρίσκεις με την ενασχόληση με τούτα τα συμπαθητικά και αγαπητά τετράποδα. Άλλο είναι αυτό.

Λες ότι είσαι ζωόφιλος. Εννοείς ότι έχεις φιλικά συναισθήματα με τα ζώα. Μ’ όλα τα ζώα; Θαρρείς ότι θα είχες τη ίδια συμπεριφορά αγάπης και συμπόνιας με τα ποντίκια, τα γαϊδούρια, τα ψάρια, τις κατσαρίδες, τους κροκόδειλους. Μήπως πιο ακριβές είναι να χαρακτηριστείς σκυλόφιλος, γατόφιλος, γερακόφιλος, κι όχι γενικά κι αόριστα ζωόφιλος.

Δεν είσαι ίδιος με το σκύλο. Είσαι δεν ξαπλώνεις π.χ. όπως εύκολα κι άνετα κάνει το τετράποδο. Στο λασπωμένο δρόμο. Στη σκονισμένη, και κατουρισμένη σε πολλά σημεία αυλή σου. Κι όμως, εσύ από αγάπη(;) επιτρέπεις, και το θέλεις, ο σκύλος να αράζει στον καναπέ σου, στην πολυτρόνα σου.

Τελικά, είναι αγάπη και φροντίδα, ή κάτι άλλο και τι(;), να αντιμετωπίζεις το τετράποδο ως δίποδο, ότι βιολογικά έχει τις ίδιες ανάγκες με σένα. Μήπως με την τόσο κοντινή σχέση σου με το ζώο, πέραν από την ωφέλεια που αυτό παίρνει από σένα, κι εσύ εισπράττεις μία ικανοποίηση. Μία αίσθηση κάποιας πληρότητας της δικής σου ύπαρξης.

Διαβάστε ακόμα:

2017 ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ