Η ΞΕΝΙΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΑΝΔΡΕΑΣ

Της Οσίας Ξένης σήμερα, όπως κάθε χρόνο στις 24 Ιανουαρίου. Αυτό θα πει θρησκεία, να αφιερώνουν μια ημέρα, την κάθε ημέρα του έτους, σ' έναν άνθρωπο που κι αυτός είχε αφιερώσει τη ζωή του στον Θεό. Και η κάθε θρησκεία, βέβαια, το κάθε θρησκευτικό σουπερμάρκετ έχει τους δικούς του όσιους, οσιομάρτυρες, νεομάρτυρες, αποστόλους, ισαποστόλους, άγιους.

Ποια ήτανε η Ξένη που την έκαναν οσία; Σε πιάνω αδιάβαστο αν δεν ξέρεις. Τι σόι χριστιανός είσαι να λες ότι πιστεύεις, να λες “Χρόνια Πολλά” στην ξαδέλφη σου, στην γειτόνισσα που την βάπτισαν Ξένη, χωρίς να γνωρίζεις γιατί αυτή γιορτάζει σήμερα.

Και μη μου πεις ότι αυτά είναι λεπτομέρειες. Να μου ξεφύγεις. Ούτε τα χοντρά, τα βασικά για τη θρησκεία σου, για την... πίστη σου δεν ξέρεις. Εσύ, όμως, ...πιστεύεις, λες ότι πιστεύεις, την τύφλα σου πιστεύεις.

Μια πανέμορφη κοπέλλα από πλούσια οικογένεια ήταν η Ρωσίδα Ξένια Γκρηγκορίεβνα από την Πετρούπολη και απόλυτα ισορροπημένη στο μυαλό, έχει τη σημασία του αυτό. Παντρεύτηκε από έρωτα έναν συνταγματάρχη, που ήταν πρωτοψάλτης, στην Αυλή του τσάρου, αξίωμα υψηλό με κοινωνική καταξίωση.

Το ζευγάρι τρισευτυχισμένο έκανε κοσμική ζωή, χοροεσπερίδες, κοινωνικές εκδηλώσεις, δεχόταν φίλους στο σπίτι τους. Σ' ένα πάρτυ ο άντρας της Ξένιας, ο Αντρέα Φιοντόροβιτς Πετρώφ με το ποτό στο χέρι, όχι ακριβώς μεθυσμένος, πέφτει ξερός, πεθαίνει. Χήρα στα 26 της η Ξένια αρχίζει να ζει υπό καθεστώς τρομοκρατίας. Επειδή ο λατρεμένος της σύζυγος έφυγε από τη ζωή χωρίς ποτέ προηγουμένως να έχει εξομολογηθεί. Άρα, για τις τυχόν αμαρτίες του θα υποφέρει η ψυχή του.

Η Ξένια εξαφανίζεται για 8 χρόνια, κανείς δεν ξέρει που πήγε. Επιστρέφει στην Πετρούπολη, μοιράζει στους φτωχούς την περιουσία της, χαρίζει τα πάντα, τουαλέτες, κοσμήματα, τα πάντα όλα. Κι αυτή ντυμένη αντρικά, με τα ρούχα του συζύγου της λέει ότι πλέον η ίδια πέθανε, όχι ο Αντρέας. Σαλτάρησε; Κατά την εκκλησία όχι, γι' αυτό την οσιοποίησε.

Την έβλεπαν στο δρόμο και την κορόιδευαν την Ξένια που ήταν πια ο Αντρέας, να κυκλοφορεί με κουρέλια επάνω της, να κοιμάται στο χώμα, να γονατίζει στους δρόμους και να προσεύχεται. Ήθελε να εξαγνίσει τον Αντρέα. Πέθανε γύρω στα 1841 στα 71 χρόνια της.

Διαβάστε ακόμα:

ΚΥΡΙΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΡΟΥΦΙΑΝΙΛΙΚΙ