ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΒΟΣΤΩΝΗΣ

Ο.Κ., αυτό είναι αμερικανισμός. Γιατί να σου γράψω οκέϋ, όταν θα με πιάσεις και με δυο γράμματα, αντί για τα τέσσερα. Η αμερικανιά.

Μιλάμε για συντομογραφία, η μαγκιά. Όχι ακριβώς εξυπνακισμός, εφετζήδικη κίνηση. Είναι η ανάγκη να κερδίζουμε χρόνο, σκέψη, ενέργεια. Είναι η επιταγή να λέμε όσο γίνεται λιγότερα, να επικοινωνούμε ακόμα και συνθηματικά, κωδικά. Προέχει η παραγωγή, το αποτέλεσμα, χωρίς μπλα μπλα.

Αμερική είναι αυτή, ο νέος κόσμος, όχι ο παλιός, ο γηραιός της Ευρώπης που μετά από κάποιους αιώνες της κονόμας, της αποικιοκρατίας, της εκμετάλλευσης, το ‘ριξε στην κουλτούρα. Άσε, ρε. Εδώ στο Αμέρικα τρέχουμε να βγάλουμε φράγκα. Εδώ είναι Αμερική κι αν δεν φάμε τον άλλον, θα μας φάει εκείνος.

Στο λιμάνι της Βοστώνης οι Έλληνες εργάτες που μετέφεραν κιβώτια πρωτοέγραψαν το συνθηματικό «Ο.Κ.», δηλαδή «Όλα καλά». Έτσι, λένε, βγήκε το «Ο.Κ.». Συνέβη σα σήμερα 23 Μαρτίου, το 1839.

Μια άλλη εκδοχή είναι ότι τα αρχικά «ο.κ.» προέρχονται από τις λέξεις All Correct, αλλά οι ξένοι εργάτες έγραψαν ανορθόγραφα τα αρχικά, Ο.και Κ., από το πώς το προφέρανε, Ολ Κορέκτ.

Ποιοι Έλληνες, ρε, σου λένε άλλοι. Δεν υπήρχαν Ρωμιοί μετανάστες από τις πρώτες κιόλας μετά την επανάσταση του 1821 δεκαετίες. Σήμερα, πάντως, μόνον οι ελληνικής καταγωγής Αμερικάνοι στις τελευταίες τέσσερις γενιές ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο στο Boston.

Διαβάστε ακόμα:

ΜΕΤΑ ΤΗ ΧΡΥΣΟΣΚΟΝΗ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ...