Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΠΑΤΗ ΜΕ ΤΑ ''ΣΥΓΧΩΡΟΧΑΡΤΙΑ''
Μετά τον Ιησού Χριστό η μεγαλύτερη φίρμα του χριστιανισμού είναι ο Μάρτιν Λούθερ. Γι' αυτόν έχουν γραφτεί τα περισσότερα, αφού βέβαια εξαιρεθεί το κεντρικό πρόσωπο, ο Τζήσας Κράιστ. Και έρχεται σήμερα ο μέγας αποδυτηριάκιας να γράψει αυτό που κανένας δεν έχει σημειώσει εδώ και πέντε αιώνες. Ποιο είναι αυτό; Μη βιάζεσαι.
Το να απλώσεις τα ατελείωτα κατεβατά για τη λυτρωτική θυσία του Ιησού και ποιο είναι το νόημά της, για το προπατορικό αμάρτημα του Αδάμ, για το πως βλέπει ο Θεός τους αμαρτωλούς και να μας πει ο καθένας τις εξωγήινες και εξωανθρώπινες θεολογικές προσεγγίσεις του, δεν λέει τίποτα. Η ουσία ποια είναι; Ο αποδυτηριάκιας θα στην καρφώσει.
Ο Λούθηρος γεννήθηκε στις 10 Νοεμβρίου το 1483, από φτωχή οικογένεια, έκανε κατ' αρχήν τον τραγουδιστή του δρόμου, γύρναγε στις ταβέρνες να βγάλει χαρτζηλίκι και μετά από το λατινικό σχολείο μια πλούσια χήρα άρχισε να τον τσοντάρει για να σπουδάσει φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο, στη συνέχεια και νομικά όπως ήθελε ο πατέρας του.
Βαρεμένη θεούσα ο Martin Luther πήγε και κλείστηκε σε μοναστήρι Αυγουστίνων μοναχών για να σώσει τη ψυχή του. Καλόγερος όχι της πλάκας, ούτε πισωγλέντης. Άτομο φωτισμένο, μανιακός της μελέτης της Βίβλου. Το μοναστήρι τον στέλνει εκπρόσωπό του σε συνέδριο στην Ρώμη, στην Αγία Έδρα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Αγνό το παλληκάρι, έφριξε μ' αυτά που είδε στο Βατικανό.
Απατεώνες, σου λέει ο Λούθηρος, είναι όλοι αυτοί γύρω από τον Πάπα. Και ξεφτυλισμένοι. Κοροϊδεύουν τον κοσμάκη με τα ''συγχωροχάρτια''. Ένα κάρο μαλάκες δίνουν ό,τι έχει το κομπόδεμα τους στους ρωμαιοκαθολικούς ιερείς για να πάνε σίγουρα στον Παράδεισο. Να διαγράψει τις αμαρτίες τους ο Πάπας της Ρώμης.
Αυτά είναι καραγκιοζηλίκια, λέει ο Λούθηρος. Δεν τα γουστάρει ο Θεός, ο οποίος βέβαια δεν έχει καμία ευθύνη. Ούτε γιατί κυκλοφοράνε ηλίθια δίποδα, ούτε γιατί το απατεωνίστικο παπαδαριό τους εκμεταλλεύεται στο άγιο όνομα του μεγαλοδύναμου.
Ακόμα δεν έχουμε πει τίποτα. Ακόμα δεν βάλαμε το χέρι στην ουσία του θέματος. Προχωράμε πάρακάτω, λοιπόν. Είσαι αιρετικός, βγάζει φιρμάνι ο Πάπας της Ρώμης για τον Γερμανό μοναχό το 1521, σα σήμερα 17 Απριλίου, επειδή αυτός, ο Λουθήρος ζητάει κατάργηση των κωλοσυγχωροχαρτιών. Εσύ είσαι αιρετικός, βγαίνει από αριστερά του Πάπαρου ο Λούθηρος και πλακώνει δικές του γραφές. Δικά του ιερά κιτάπια. Ότι μόνο με την Πίστη και τη Θεία Χάρη επέρχεται η Σωτηρία της ψυχής. Ότι είναι μούσι το Αλάθητο του Πάπα, διότι κι εκείνος κάνει λάθη.
Τελικά, με τις θέσεις και την κόντρα του αγνού Λούθηρου, τι προέκυψε; Σχίσμα. Νέο δόγμα χριστιανικό. Ο Λουθηρανισμός. Με βάση του οποίου γεννήθηκε ο προτεσταντισμός. Οι λεγόμενοι διαμαρτυρόμενοι. Δηλαδή; Ο Θεός, Θεός. Ο Χριστός, Χριστός. Και ο χριστιανισμός απέκτησε μια ακόμα ισχυρή αλυσίδα σουπερμάρκετ, μετά τους λεγόμενους καθολικούς και τους λεγόμενους ορθόδοξους. Λεγόμενοι, βέβαια. Δεν είναι πράγματι ορθόδοξοι, δηλαδή δεν έχουν αυτοί την ορθή δοξασία, τη σωστή πίστη, ούτε των άλλων η προσέγγιση στο χριστιανισμό είναι... καθολική.
Επί του θέματος. Είπε τα δικά του ο Μαρτίνος Λούθηρος που πέθανε το 1546 και κάποιοι πονηροί έστησαν δικό τους μαγαζί κόντρα στον Πάπα. Δεν έγινε κάτι άλλο. Κάτι καλύτερο. Ο κόσμος συνεχίζει να είναι αυτός που ήταν. Με Λούθηρο κι όχι. Εκτός κι αν κάποιοι αρχιμαλάκες πούνε ότι ο κόσμος έγινε καλύτερος, σταματήσανε οι πόλεμοι, η πείνα και η δυστυχία ανήκουν στο παρελθόν, επειδή μετά τους ορθόδοξους και τους καθολικούς παίζουν μπάλα και οι προτεστάντες.
Διαβάστε ακόμα: