ΦΙΛΕΛΛΗΝΑΣ Ο ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ''ΑΝΘΕΛΛΗΝΑΣ''

Εντάξει, την πατήσαμε, πέσαμε σε λούκι, καταστραφήκαμε. Είναι, όμως, απαραίτητη η αυτοκριτική, τέλος πάντων να δούμε τι διάολο συνέβη. Όχι να πέφτει μονάχα μπινελίκι σε βάρος των Ευρωπαίων. Έτσι αντιδρά αυτός που μια ζωή τα περίμενε από τους άλλους. Οι άλλοι να καθαρίζουν για πάρτη του.

Κανένας δεν σου δίνει μία για πάρτη σου. Και γιατί να σου δώσει; Εάν σε δανείζει, αν σε «βοηθάει», το κάνει μόνο για πάρτη του. Για τα δικά του συμφέροντα.

Αυτά τα απλούστατα βλάχικα δεν τα καταλαβαίνουν οι νεοέλληνες, γι αυτό τον δουλεύουν πολιτικοί, διανοούμενοι, δημοσιογράφοι και λοιποί αγωνιστές, κανονικό αληταριό. Επιτέλους! Μιλάμε για νταραβέρι, όχι φιλανθρωπία, όχι ελεημοσύνη. Μιλάμε για ευρωπαϊκή κοινότητα, όχι να ‘σαι διαχρονικός σελέμης.

Δεν υπάρχουν ούτε φιλέλληνες ούτε ανθέλληνες. Δεν υπήρξαν ποτέ. Κακώς τους λένε έτσι κι εκείνους τους λεχρίτες που εμφανίστηκαν ως τέτοιοι. Ως φιλέλληνες. Ό,τι είναι ο καθένας αλλοδαπός, είναι για πάρτη του, όχι για σένα τον φουκαρά. Ακόμα και ο αληθινός φιλέλληνας, ο ιδεολόγος, ο ρομαντικός, από τα χρόνια του Μπάυρον. Είναι φιλέλλην από τη λατρεία του για την αρχαία Ελλάδα, όχι για σένα τον λυγούρη.

Τι θα πει φιλέλληνας και ανθέλληνας; Παραμύθια. Υπάρχει ο Έλληνας. Έννοια παγκόσμια. Εξ ορισμού διεθνιστική. Αισθάνεται Έλληνας και εκείνος ο Γερμανός, ο Γάλλος, ο Σουηδός επειδή είναι παιδί κοινωνίας που πολιτιστικά εξελίχθηκε χάρη στην Ελλάδα του πνεύματος.

Οι νεοέλληνες δείχνουν τον... πατριωτισμό τους με το να λανσάρονται ως φιλοαμερικανοί και αντικαπιταλιστές, φιλογερμανοί και αντιναζιστές, ρωσόφιλοι και αντικομουνιστές. Πως να σε πάρει σοβαρά ο άλλος. Όταν, μάλιστα, ο σημερινός Έλληνας ως κοινωνία, ως λαός, ως πορεία τα τελευταία χίλια χρόνια έχει τη μικρότερη σχέση από οποιονδήποτε άλλον Ευρωπαίο με την Ελλάδα της φιλοσοφίας και της λογικής. Με την μάνα του πολιτισμού. Με την Ελλάδα του γνήσιου φιλέλληνα, δηλαδή. Που έτσι ένοιωθε, έτσι δρούσε από την τυφλή και άδολη αγάπη του για την κλασική αρχαιότητα. Κι όχι τόσο για να αντιδράσει στον βάρβαρο Ασιάτη, τον Τούρκο κωλομπαρά να κρατάει σκλάβο έναν λαό, σ’ αυτά τα βράχια όπου γεννήθηκε ο λόγος, η ποίηση, η τέχνη. Άσχετο, για να κάνουμε ταμείο, και το ξεχνάμε, ότι στην αρχαία Ελλάδα πρωτοσηκώθηκε μαζί με τη δημοκρατία η σημαία και το λάβαρο του ιμπεριαλισμού, του διεθνούς επεκτατισμού.

Ο Βαυαρός Ιάκωβος Φαλμεράγιερ, που πέθανε σα σήμερα 26 Απριλίου, το 1861, καταγράφεται ως ο κορυφαίος ανθέλλην. Επειδή στα βιβλία του «Περί καταγωγής των Νεοελλήνων» (1835) και «Το Αλβανικόν Στοιχείον εν Ελλάδι» (1860) ανέπτυξε τη «θεωρία» του εκσλαβισμού. Άρα, κατ' αυτόν, δεν υπάρχει ''συνέχεια'' αιματολογική στην ελληνική φυλή.

Μέγας φιλέλληνας ο περιηγητής, ιστορικός και πολιτικός Γιακούμπ Φαλμεράγιερ, κυνηγημένος αντιμοναρχικός στη Γερμανία, μελετημένο άτομο, ο οποίος υποστήριξε ότι εξέλιπε το γένος των αρχαίων Ελλήνων.

Διαβάστε ακόμα:

ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΓΓΛΟΣ, ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟΝΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ