ΤΙ ΘΕΛΕΙ Ο ΑΡΣΕΝΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΚΟΜΕΝΑ
Για προχωρημένους η κουβέντα. Γι' αυτούς που ενδιαφέρονται να ανέβουν κλάση. Δεν απευθύνομαι στον πολτό, για τους ψευτοερωτόμαγκες, ένα κάρο περίεργους που κυκλοφορούν, για τους οποίους υπάρχουν στην πιάτσα οι «ειδικοί» μέχρι τα ρηχά νερά. Έχουμε και λέμε, λοιπόν, και όποιον πάρει ο θεός, ένας είναι στον σαρκικό έρωτα.
Είμαστε μόνοι, οι τρεις μας. Εγώ, το κορίτσι και ο θεός. Χωρίς αυτόν, το «τρίτο» πρόσωπο ποτέ δεν θα φθάσετε οι δυο σας στο μαγικό, στο θεϊκό σεξ. Τι θέλω εγώ ο αρσενικός, ο αληθινός αρσενικός από την κυρία που βρίσκεται δίπλα μου για να ταξιδεύσουμε γυμνοί μαζί στον άλλον κόσμο, πάνω στο μαγικό χαλί της σεξουαλικής υπέρτατης ηδονής.
Δεν μου φθάνει να ερεθιστώ, και να μπω μέσα της μόνο, κι εκείνη να με δεχθεί με χέρια και πόδια ανοικτά. Ούτε βρεθήκαμε εδώ για να καταθέσουμε όρκους πίστεως, να παζαρέψουμε μια σχέση με αύριο. Όχι τέτοια πράγματα. Θέλω να μ' ανάψει. Να με φτιάξει. Να βαρέσει κόκκινο ο σφυγμός μου, η καρδιά μου να κτυπάει όπως μετά τον τερματισμό σε μαραθώνιο, τα μάτια μου να καούνε από τη φωτιά του πόθου, το αίμα μου να κοχλάζει, ένας πυρετός να φουσκώνει τις αρτηρίες μου.
Αυτό θέλω να βιώσω με την κυρία, ας μην είναι καλλίγραμμη, ας μη γνωρίζει την τέχνη του ανώμαλου έρωτα. Μη μου τη σπάσει, όμως. Μην κάνει η λεγάμενη κάποια κίνηση εκτός τόπου, χρόνου και σεξουαλικής λογικής. Κάθε λεπτομέρεια τούτες τις στιγμές προσθέτει, όπως και αφαιρεί. Μη με κοιτάξει με βλέμμα δήθεν αθώο, ντροπαλό, που θα το αποδεχθώ αρκεί π.χ. σε συνδυασμό να μ' ακουμπήσει με τέτοιο τρόπο που θα με ερεθίσει.
Και ο αρσενικός πώς οφείλει να συμπεριφερθεί; Όχι, βέβαια, ότι είναι ο πασάς, να τα περιμένει όλα από την άλλη. Δεν πάει έτσι. Να 'ναι ατόφιο θηλυκό ο ένας παίκτης, κι ο άλλος, ο άντρας το βουνό που περιμένει να το προσκυνήσει η πιστή. Έτσι ο θεός του έρωτα δεν θα 'ρθει στο δωμάτιο να σας ευλογήσει. Το έργο είναι ντουέτο, βέβαια, αλλά ο άνδρας είναι εκείνος που οδηγεί, η γυναίκα είναι ο συνοδηγός, που ακολουθεί.
Αυτά σε χοντρές και θεωρητικές γραμμές. Αν πάμε σε λεπτομέρειες, τότε για τους αρχάριους η οδήγηση μοιάζει να γίνεται στην ανηφόρα. Χρειάζονται ιδιαίτερα κεφάλαια, είναι ιδιαίτερο μάθημα π.χ. πότε αλλάζουμε ταχύτητες, πώς παίρνουμε στροφές από τη ρώγα του στήθους στην κλειτορίδα του αιδοίου, πόσο επιμένουμε το χάδι στην πλάτη, στο λαιμό.
Διαβάστε ακόμα: