ΔΑΚΡΥΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΗΣΤΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΗΜΑΤΟΠΩΛΕΙΟΥ

Ο κατά δήλωσιν του ομοφυλόφιλος και οροθετικός Γρηγόρης Βαλλιανάτος χαρακτήρισε δημόσια σα «ψυχάρα» και «γλυκό φίλο μας» τον 33χρονο, επίσης ομοφυλόφιλο και οροθετικό, που επιχείρησε να ληστέψει κοσμηματοπωλείο στο κέντρο της Αθήνας. Με την πασίγνωστη τραγική κατάληξη. Να εγκλωβιστεί στο κατάστημα, να προσπαθεί να την κοπανήσει σπάζοντας τα τζάμια της βιτρίνας με πυροσβεστήρα και να δεχθεί βίαιη σωματική επίθεση και λίγα λεπτά μετά να βρει το θάνατο.

Δηλαδή, τι; Ο κοσμηματοπώλης και όσοι όρμησαν στον κακοποιό, όχι βέβαια ότι είχαν σκοπό να τον τελειώσουν, αντί να τον κτυπάνε, στην προσπάθεια του να διαφύγει, δηλαδή αυτό που θα έκανε εκείνη τη στιγμή ο κάθε σωστός πολίτης, θα έπρεπε να τον… διευκολύνουν να το σκάσει;

Το άλλο. Δεν ήταν μόνο ο κύριος Βαλλιανάτος που είχε καλό λόγο για τον δραστήριο συνδικαλιστή της κοινότητας των λεσβιών, τραβεστί, ομοφυλοφίλων και αμφιφυλόφιλων. Πολλοί, πάρα πολλοί δεν δίστασαν να κάνουν το ίδιο. Μέχρι που έγινε και συγκέντρωση μνήμης του ληστή. Από την άλλη δεν άκουσα δεν διάβασα ούτε μία ατάκα επώνυμου που να καταδικάζει την εγκληματική ενέργεια του 33χρονου ακτιβιστή Ζαχαρία -Ζακ- Κωστόπουλου.

Μελαγχολικό για την κοινωνία. Να μην καταδικάζεται η κακοποιός ενέργεια. Να προβάλλεται η ευαίσθητή ψυχή του κακοποιού. Η, κατά ΒαλΛιανάτο, «βασανισμένη, γενναία, γλυκιά, σκληρή ψυχούλα του στην κρίση του κάθε αναμάρτητου…»..

Μήπως οφείλουμε να κλάψουμε όχι μόνο γιατί πέθανε ο τοξικομανής ληστής, αλλά και γιατί ως θύμα της κοινωνίας δεν κατάφερε να βουτήξει κανά χρυσαφικό.
Η Έλενα Ακρίτα έγραψε: ‘Σ αγαπάω Ζακ Kostopoylos. Κι αυτό κανένας θάνατος δεν το αλλάζει. Είχα καιρό να κλάψω τόσο πολύ…».

Άλλη δημοσιογράφος, συγγραφέας κι αυτή, Ελένη Φάκου στο όνομα, αποχαιρετώντας τον ληστή έγραψε:

''Ήταν ένα queer άτομο που δε ντράπηκε ούτε φοβήθηκε για αυτό που ήταν, μιλούσε πάντα ανοιχτά, χαμογελούσε δυνατά , τραγουδούσε και χόρευε υπέροχα και στο στήθος του χτυπούσε μια επαναστατημένη καρδιά.
Ήταν ένα βράδυ κάποιου χειμώνα που μπήκα στις «Κούκλες» , για να παρακολουθήσω το νέο Drag Show της σεζόν. Στην ομάδα, είχε προστεθεί ένα νέο μέλος. Ήταν ο Ζακ. Και ήταν εξαιρετικός πάνω στη σκηνή (φώτο). Είχε κάτι ξεχωριστό, κάτι δικό του. Ο Ζακ Κωστόπουλος ή η Zackie Oh, η alter ego persona του, με κέρδισε με την εμφάνισή του, αλλά αργότερα, όταν τον γνώρισα καλύτερα και με το μυαλό του.

Ήταν έξυπνος, με ωραίο χιούμορ και ο μόνος άνθρωπος που σε όση γραπτή επικοινωνία είχαμε, δεν είχε κάνει ποτέ ούτε ένα ορθογραφικό λάθος. Η ωραιότερη βραδιά που περάσαμε μαζί ήταν όταν έκανε show τη βραδιά της παρουσίασης του βιβλίου μου στο “Σπίτι της Στρέλλας”. Τον αγκάλιασα, τον φίλησα και τον ευχαρίστησα που ήταν εκεί. Χωρίς εκείνον, δε θα ήταν τόσο όμορφα.

Το άρθρο αυτό θέλει να δείξει σε όσους δεν τον ήξεραν ποιος ήταν ο Ζακ Κωστόπουλος, που πέθανε χθες σε έναν πεζόδρομο στο κέντρο της Αθήνας. Πίσω άφησε το Σνούπι, το σκυλάκι του και όλους εμάς που τον αγαπούσαμε πολύ.

Διαβάστε ακόμα:

ΝΤΡΟΠΗ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΓΑΙΔΑΡΟ