ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΟΥ ΓΑΙΔΟΥΡΙΟΥ

Έκπληξη, λέει, γιατί ένα κοπάδι γαϊδουριών δεν αδιαφόρησε στο θάνατο γαϊδουριού, «αποχαιρέτησε» το νεκρό, άρα κι αυτά τα ζώα έχουν συναισθήματα. Δεν ισχύει αυτό που λέει ο άνθρωπος για κάποιον άκαρδο, αδιάφορο, άπονο, άσπλαχνο, σκληρό:
- Γαϊδούρι είναι αυτός, γαϊδούρα είναι…
Έκανε το γύρο του διαδικτύου το video μ' ένα γαϊδούρι να ''ασπάζεται'' το ψόφιο σύντροφό του (φώτο). Πιθανόν να ήταν «κολλητός», στενός φίλος το γαϊδούρι που πέθανε. Σε τέτοιο σκηνικό δεν πρέπει να παρέμβει άνθρωπος. Μόνον αν δει για λίγα λεπτά το πεθαμένο γαϊδούρι ο σύντροφος του θα συνειδητοποιήσει την απώλεια. Διαφορετικά πάντα θα το ψάχνει…
Τι θα πει έχουν, δεν έχουν συναισθήματα τα ζώα; Έχουν, δεν έχουν ό,τι τους ορίζει η φύση τους. Το συναίσθημα είναι απλά μία λέξη. Το κάθε πλάσμα, ανάλογα με το γενετικό του είδος, έχει αυτή ή την άλλη συμπεριφορά. Δεν είναι θέμα ατομικής, προσωπικής ιδιοσυγκρασίας.
Το γαϊδούρι είναι της φύσης. Ο άνθρωπος το ΄κανε «κατοικίδιο» και χαμάλη. Το έβαλε σε στάβλο ή το δένει στο χωράφι. Δεν είναι σκύλος, ούτε γάτα το γαϊδούρι, «παρεατζής» ναι, όμως όχι με ανθρώπους. Γουστάρει την ελευθερία, γι’ αυτό ο μαλάκας ο άνθρωπος το λέει «πεισματάρικο».
Η φύση του γαϊδουριού είναι να ζει μ’ άλλα μαζί. Σε αγέλη. Και θα δεχθεί κάποιο ξένο γαϊδούρι αν αυτό επιθυμεί να γίνει μέλος της αγέλης.
Στην Ελλάδα μετά τον πόλεμο υπήρχαν 500.000 γαϊδούρια. Σήμερα δεν είναι περισσότερα από 15.000. Γιατί; Δεν τα έχουν ανάγκη, όπως παλιά. Που χρησιμοποιούσαν για μεταφορικό μέσο και για «φορτηγάκι» το γαϊδούρι. Είνια θηλαστικό. Χορτοφάγο. Μοιάζει περισσότερο με ζέμπρα, παρά με άλογο, με το οποίο ζευγαρώνει. Και μετά την καμήλα είναι το τετράποδο που αντέχει περισσότερο στην έλλειψη νερού.
Διαβάστε ακόμα: