ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗ...

Τον δολοφόνο τον λες δολοφόνο. Ό,τι άλλο πεις, όπως αλλοιώς χαρακτηρίσεις τον δολοφόνο, κάνεις το παιχνίδι του. Η κουβέντα για τον μακελάρη της Νέας Ζηλανδίας. Σκότωσε 41 σ’ ένα τζαμί, κι άλλους 8 σε δεύτερο τζαμί.

Είναι, λένε, ακροδεξιός. Εξτρεμιστής. Ρατσιστής. Ο όποιος περιττός χαρακτηρισμός στον εγκληματία επιδοτεί τη βία, παγκόσμια. Βούτυρο στο ψωμί νόμιμων και παράνομων οργανωμένων πολιτικών, κομματικών συμμοριών.

Ο ίδιος ο δράστης αυτοχαρακτηρίζεται φασίστας. Αφήνω στην άκρη τι λέει για τον εαυτό του, τι λένε άλλοι γι’ αυτόν. Λέω απλά ότι είναι δολοφόνος. Ούτε καν τρομοκράτη δεν τον λέω. Και στέκομαι ότι έκανε τη «δουλειά» του καλοσχεδιασμένα. Δεν του αξίζει μία απλή δολοφονία…

… Όχι χωρίς να βασανιστεί. Από επαγγελματία, έμπειρο βασανιστή. Να τον κάνει να υποφέρει κρατώντας τον στη ζωή όσο γίνεται περισσότερο. Γιατί σκότωσε άδικα ανθρώπους. Αυτό αρκεί. Αδιάφορο ποια είναι τα κίνητρα, τα αίτια της φρικτής του πράξης. Μόνο αν είμαι λειψός στο μυαλό, μόνο αν είμαι υπέρ της βίας, γιατί αυτή βολεύει τα βρώμικα σχέδια μου, θα χαρακτηρίσω το κτήνος ως φασίστα, ναζιστή, ρατσιστή, αντισλαμιστή και όποια άλλη μανία τον έχει βαρέσει.

Διαβάστε ακόμα:

ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΤΣΟΛΙΑΔΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΘΥΜΗΘΗΚΑΜΕ