ΑΛΛΟ ΟΙ ΤΖΑΜΠΑΤΖΗΔΕΣ, ΑΛΛΟ ΟΙ... ''ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ''
«Κίνημα τεμπέληδων». Γιατί, όχι. Κουλτουριάρικη και αβάντ γκαρντ πολιτικοποιημένη η λέξη «κίνημα». Έχει μια αύρα, ρε, παιδί μου, η λέξη «κίνημα». Αυτός που συμμετέχει στο κίνημα έχει ανησυχία, προβληματισμό, τον χαρακτηρίζει πνεύμα επαναστατικότητας, αντιστάσεως, τέλος πάντων δεν είναι παθητικός, αλλά... κινηματικός σ’ ό,τι παίζει ολόγυρα του.
Φτιάχνει ο Ανδρέας Παπανδρέου μια ''συμμορία'' να καταλάβει την κυβερνητική εξουσία. Όπως κάθε κομματάρχης. Δεν θα την πει «συμμορία», διότι η λέξη έχει ενοχοποιηθεί, και παραπέμπει στην παρανομία. Κακώς έχει παραξηγηθεί η λέξη συμμορία, και ακούγεται βρώμικη, ύποπτη, και είναι ταυτισμένη με εγκληματική δράση, με παραβατικότητα.
Αθώες οι λέξεις σύντροφος, συναγωνιστής, συναθλητής, συνάδελφος. Το ίδιο θα έπρεπε να είναι και η λέξη συμμορίτης. Συν και μόριο. Όλα τα μόρια μαζί, μια παρέα, μια κομπανία.
Πάντα γίνεται παιχνίδι με τις λέξεις. Δεν λένε «κίνημα τσαμπατζήδων», λένε στο αντιεξουσιαστικό στυλ «κίνημα Δεν πληρώνω». Στην Ελβετία, για να βάλουμε στην κουβέντα το θέμα μας, παίζει το «κίνημα των μη εργαζομένων». Και, βέβαια, αφού είναι κίνημα έχει τις απαιτήσεις του, τα αιτήματά του. Το πιο βασικό να «αμείβονται» με 2.000 ευρώ κάθε μήνα, χωρίς να είναι υποχρεωμένοι να εργάζονται. Όχι ακριβώς να μην εργάζονται, αλλά να εργάζονται όταν τους αμείβουν ικανοποιητικά.
Στη Γαλλία π.χ. υπάρχουν 5 εκ. που εργάζονται πάρα πολύ, δεν παίρνουν ανάσα, αλλά το γουστάρουν, το αποζητούν οι ίδιοι να είναι ολοκληρωτικά δοσμένοι στο επάγγελμα τους. Αυτοαπασχολούμενοι. Υπάρχουν, όμως, και 3 εκ. άνεργοι. Τι θα γίνει μ’ αυτούς; Να μην πεθάνουν στην πείνα. Κάτι πρέπει να γίνει.
Η πρόταση έρχεται από την Ελβετία. Να αναγνωριστεί το «κίνημα των τεμπέληδων». Αυτών που- υποτίθεται- θέλουν να εργαστούν, όμως σε συνθήκες όχι εκμετάλλευσης, διαφορετικά «άνευ όρων» να τους δίνεται ένα μηνιαίο εισόδημα 2.000 ευρώ.
Διαβάστε ακόμα: