ΜΙΑ ΠΑΡΑΛΙΑ, ΟΧΙ ΜΕ... ΠΑΡΛΑ, ΡΕ!

'Επιασε 19 το νούμερο στον Ιούνιο κι ακόμα δεν ρίξαμε την κορμάρα μας στο νερό. Να κάνουμε το πρώτο μπάνιο του καλοκαιριού. Το πρώτο βάπτισμα, που για την παρέα τα χρόνια του σχολείου γινόταν πάντα με κοπάνα. Δεν πηγαίναμε μάθημα στο γυμνάσιο και το πρόγραμμα πρόβλεπε πρώτα κινηματογράφο, από τις εννιά το πρωί σε σινεμά της Τρούμπας και μετά βουτιά στα Βοτσαλάκια, στη Φρεατύδα. Απαραίτητο το πήγαινε-έλα μέχρι το ''νησάκι'', μια διαδρομή λίγων μέτρων κολυμπώντας.

Περάσανε τα χρόνια, αλλάξανε οι καιροί, μαζί και οι παραλίες. Άνθρωποι και μαγιώ. Πλακώσανε τα αντιηλικά, οι ρακέτες και το βόλεϋ, τα φρέντο και τα μοχίτο, ραπ και χιπ χοπ, τατουάζ, shelfie και ''φέτες'' στους κοιλιακούς. Πράγματα άγνωστα μόλις πριν πενήντα χρόνια. Ακόμα και τα κουβάκια και τα πλαστικά παιχνιδάκια των μικρών παιδιών στην άμμο, έγιναν κι αυτά life style.

Tα λέγανε ''τα μπάνια του λαού''. Εργοστάσια και βιομηχανίες με ξεσκέπαστα φορτηγά της εταιρείας κουβαλούσαν τους εργαζόμενους με τις κυράδες και τα κουτσούβελα τους στη Ραφήνα και τον Λαιμό Βουλιαγμένης, για να κάνουν οικογενειακώς και δωρεάν μπάνιο. Σήμερα όλοι, ακόμα και λαϊκοί άνθρωποι, της κατώτερης τάξης, λέω για τη νεολαία, στην παραλία δίνουν εικόνα celebrity.

Είπαμε. Πολλά άλλαξαν. Αυτό που δεν αλλάζει είναι η πάρλα. Δεν υπάρχεις για τον διπλανό σου. Στην παραλία συμπεριφέρεται λες και είναι μόνος. Αυτός και το γκομενάκι του, μια βρωμιάρα στα κυβικά του. Θα μιλάνε οι δυο τους, και στο κινητό μ' άλλους αδιαφορώντας αν ενοχλούν. Αν ο διπλανός δεν κάνει κέφι να ακούει τις σάχλες τους. Χειρώτεροι από τα ζευγαράκια είναι οι άλλοι, ένα τσούρμο 4-6 γελοίων, που παριστάνουν την παρέα, και κάνουν τις δικές τους μαλακίες μέσα κι έξω από το νερό. Άσε τις επιπέδου τηλεοπτικού καναλιού ατάκες τους για την πολιτική και τις... μεταγραφές στη μπάλα.

Διαβάστε ακόμα:

ΤΟ ΛΕΜΕ ΚΑΙ... ΑΠΟΔΡΑΣΕΙΣ