Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ ΕΓΙΝΕ... ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΣ
Διακόσα χρόνια είναι λίγα. Αυτή είναι μία άποψη, με την οποία άλλος συμφωνεί, άλλος διαφωνεί. Ότι τα 200 χρόνια είναι λίγα για προφτάσει η Ελλάδα, που είχε χάσει το τραίνο με τα 400 χρόνια της τουρκοκρατίας, να έρθει στα ίσα με την Ευρώπη. Να συμπεριφέρεται και η Ελλάδα σαν κράτος, αλλά και σαν κοινωνία της Ευρώπης.
Η κουβέντα γίνεται με αφορμή ότι το 1831, σα σήμερα 18 Ιουνίου, στην τότε πρώτη πρωτεύουσα της ελεύθερης Ελλάδος, το Ναύπλιο, τυπώθηκαν τα πρώτα χαρτονομίσματα. Σ' αυτό που λέγεται οργάνωση κράτους είμασταν πολύ πίσω. Ένας άλλος κατακτητής από δύση μεριά, όχι από ανατολή, είναι σίγουρο ότι ναι μεν θα ήταν πιο καταπιεστικός σε σύγκριση με τον Τούρκο, αλλά θα μας κρατούσε σε επαφή με την Ευρώπη, σε κάθε τομέα.
Η δική μου θέση. Αρκετά ήταν τα 200 χρόνια για να προσαρμοστεί η Ελλάδα στα ευρωπαϊκά δεδομένα. Και σε κάποιους τομείς της κοινωνίας να μη δίνει εικόνα αφρικανικής και ασιατικής χώρας, του περασμένου αιώνα.
Διαπιστωμένο. Ο 'Ελληνας θέλει την Ευρώπη. Το εκφράζει πανηγυρικά στις εκλογές, έτσι κι αλλοιώς. Δεν έχει αρνητική στάση στη Δύση, στην Ευρώπη. Κι όμως, παρά τα όποια αποφασιστικά βήματα προόδου για να πλησιάσει την Δύση, ο Έλληνας επιμένει σε συμπεριφορές και αντιδράσεις που τον χαρακτηρίζουν ακόμα απροσάρμοστο, τουλάχιστον. Επειδή δεν έχει ξεκόψει από τις ρίζες της τουρκοκρατίας και τον οθωμανό, τον καραμπινάτο ανατολίτη.
Μην το ξεπερνάμε, όσο κι αν είναι εθνικά επώδυνο. Ο Έλληνας που δεν είχε δυνατότητες να αντισταθεί στην οθωμανική αυτοκρατορία, μετά από τέσσερις αιώνες αφού γνώρισε την δήθεν ανεξαρτησία του, αρέσκεται να το παίζει... αντίσταση στην Ευρώπη, στο ΝΑΤΟ, στην κυβέρνηση.
Διαβάστε ακόμα: