ΗΤΑΝ ΤΕΡΑΣ, ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΑΤΕΡΑΣ

Φρικτά πράγματα είπε στο δικαστήριο ο 27χρονος που σκότωσε τον πατέρα του στη Ζάκυνθο και χειροκροτήθηκε ως ήρωας από συγγενείς και φίλους. Μια κουβέντα, η μιάμισυ είναι πολυλογία όταν έχεις να κάνεις με φόνο. Με αφαίρεση ζωής, μάλιστα όταν ο δολοφόνος είναι ο γιος του θύματος. Εάν ήμουν ο δικαστής θα αθώωνα τον γιο. Στην περίπτωση, βέβαια, ότι ισχύουν όλα όσα καταλογίζει στον πατέρα του.

Στον πόλεμο ο πατριώτης σκοτώνει τον εχθρό. Πολύ καλά κάνει διότι υπερασπίζεται τον εαυτό του και δεν θεωρείται δολοφονία ο σκοτωμός του αλλουνού που μπουκάρει σε ξένο έδαφος. Και στο φινάλε, αν ο πατριώτης δεν προλάβει να σκοτώσει τον εχθρό, το πιθανότερο είναι να τον ξαπλώσει ο ξένος.

Ας μην αναφέρουμε τα απίστευτα που λέγονται σε βάρος του δολοφονηθέντος πατέρα. Αν είναι αληθή, τότε ναι, ο γιος γλύτωσε την οικογένεια από το τέρας, όπως τον χαρακτήρισε. Τότε η δικαιοσύνη είναι σε πολύ δύσκολη θέση. Υποχρεωμένη να δικάσει αυτόν που επέβαλε ''δικαιοσύνη'' στο όνομα του ίδιου του δολοφόνου και των μελών της οικογένειας του.

Διαβάστε ακόμα:

ΑΘΩΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ... 15 ΧΡΟΝΙΑ