Η ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ... ΕΥΤΥΧΗΣ

Μ' αρέσει ο Μπραντ Πητ. Τον έχω ζυγίσει για παιδί τζιμάνι, είναι και ηθοποιάρα, να, γιατί τον συμπαθώ. Τα τελευταία χρόνια τι έχω παρατηρήσει στις εξωκινηματογραφικές παρουσίες του, σε φεστιβάλ και κοινωνικές εκδηλώσεις. Να χασκοχαμογελάει σαν κορόιδο. Χωρίς λόγο. Τι να συμβαίνει;

Επιβεβαίωσε ο ίδιος τις εύλογες υποψίες. Είναι μπεκρής. Σε επικίνδυνο βαθμό. Μελαγχολικό. Ο Νο 1 παγκόσμιος γόης, ο σούπερ σέξυ χολυγουντιανός Bradley "Brad" Pitt είναι αλκοολικός. Στο άνθος της ηλικίας του.

Σύμφωνοι, όλοι θα πληρώσουν διόδια και τον αναλογούντα φόρο ζωής. Που σημαίνει ότι είναι απίθανο να γίνεις σταρ του σινεμά, να κερδάς τα μιλούνια ντόλαρς και να μην κολλήσεις ένα ζόρι. Ναρκωτικό είναι αυτό, αλκοόλ, όποιο άλλο μπινελήκι. Να χάσεις, όμως, τον έλεγχο στο τιμόνι της ζωής σου, να φτάσεις να κλειστείς στην ιδιωτική κλινική για ενάμισυ χρόνο για αποτοξίνωση, είναι σα να προσπαθείς μεθυσμένος να αποφύγεις να στουκάρεις με το αυτοκίνητο σε κολωνα της ΔΕΗ και σε περίπτερο.

Το μάθαμε κι αυτό. Ο Μπράντ Πητ (1963) στους Alcoholics Anonymous. Δεν είχε άλλη επιλογή. Θα πληρώσει ακριβά τα λάθη του. Με ποια άντερα αυτό το καλό, το αγνό παλληκάρι πήγε και έμπλεξε με γυναίκα αράχνη. Λέω την Αντζελίνα Τζολύ (1975). Πως να κάνει ζάφτι ένα θηλυκό που αποπλάνησε τον αθώο Μπραντ Πητ και αφού τον έκανε τη φιγούρα της, ότι κατάφερε να σουλατσάρει με τον πρώτο γκόμενο της πιάτσας, τον σουτάρησε σα μεταχειρισμένο σλιπάκι.

Διαβάστε ακόμα:

ΑΠΟ ΤΗ ΣΦΕΝΤΟΝΑ ΣΤΟΥΣ ΠΥΡΑΥΛΟΥΣ