ΤΡΩΣ ΣΤΗ ΜΑΠΑ ΠΑΠΑΔΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ...
01/01/2020
•
Το πρωί κοίταξα από το παράθυρο και τα πάντα ήταν γκρι και βρεγμένα. «Τα πάντα γκρι», όπως είχε πει και ο Ηράκλειτος…, ή μήπως το είχε πει αλλιώς; Anyway, άνοιξα το παράθυρο να μπει καθαρός αέρας και ήταν παγωμένος. Σκέφτηκα να το κλείσω, αλλά τελικά το άνοιξα διάπλατα. Έστω για μισή ώρα ήθελα αυτός ο παγωμένος αέρας να μπει μέσα. Τα σύννεφα είχαν κατέβη χαμηλά, τόσο που δεν φαίνονταν η χιονισμένη βουνοκορφή του Υμηττού. Στο δόμο η κίνηση ελάχιστη και μόνο μερικοί άνθρωποι σκυφτοί με ομπρέλες κυκλοφορούσαν.
Έκανα μια βόλτα στους κακόφημους δρόμους του Facebook, όπου και πάλι είδα ανθρώπους να διαμαρτύρονται για τους άστεγους, για τους ανθρώπους που κρυώνουν, πεινάνε, κοιμούνται στα πεζοδρόμια και ψάχνουν στα σκουπίδια. Και πάλι είδα ιερείς, πολιτικούς, δημάρχους και περιφερειάρχες να κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν. Σαν να μην τρέχει τίποτα.
Το ξέρω πως το θέμα της φτώχειας είναι πολύπλοκο, αλλά το να ταίσεις και να στεγάσεις κάποιους ανθρώπους νομίζω ότι είναι απλό. Υπάρχουν τόσο εγκαταλελειμμένα κτίρια, που στέκονται ρημαγμένα στην πόλη, πολλά δε απ΄ αυτά ανήκουν στο κράτος και στην εκκλησία, που δεν θα ήταν κακό να τα δώσουν σε άστεγους να προφυλαχτούν από το κρύο και την βροχή. Αν μάλιστα μερικά αποφάσιζαν να τα φτιάξουν, θα έβρισκαν και ένα σωρό χορηγίες. Όλοι θα πρόσφεραν από κάτι. Οι Έλληνες κατά βάθος είναι φιλότιμοι. Οι μόνοι χωρίς φιλότιμο τελικά είναι οι παπάδες και οι πολιτικοί...
Η συνέχεια εδώ...nikosonline.gr