ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ Η ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ

Υπάρχει Θεός; Υπάρχει για τους χριστιανούς, τους μωαμεθανούς, τους βουδιστές, τους ινδουιστές, τους εβραίους, τους όποιους πιστούς μιας ανώτερης δύναμης η οποία παραπέμπει στον μεγαλοδύναμο, στον Θεό Δημιουργό.

Υπάρχει φτώχεια; Υπάρχει. Πάντα υπήρχε. Και πάντα θα υπάρχει. Με την ανοχή του Θεού. Εκτός κι αν δεχθούμε ότι η ανισότητα του πλούτου, η ύπαρξη της οικονομικής αθλιότητας, φαινόμενο και πραγματικότητα διαχρονική στους αιώνες των αιώνων, είναι άσχετη με τον Ύψιστο. Προκύπτει και κυριαρχεί χωρίς τις ευλογίες του Θεού.
Ο παπάς πουλάει θεϊσμό, όπως άλλος πουλάει σοσιαλισμό, κομουνισμό. Επί πλέον ο παπάς το ρίχνει και στο... φιλανθρωπισμό. Βοηθάει τους φτωχούς με τίποτα συσσίτια, σώβρακα, πατούμενα. Κάτι περισσότερο δεν μπορεί να κάνει ο... φιλάνθρωπος ρασοφόρος, μόνον να δίνει αναπνοές ζωής στον φουκαρά. Η φιλανθρωπία δεν πολεμάει τη φτώχεια, ούτε κάνει πλούσιο τον φτωχό.

Για τον κομουνισμό η μοίρα του λαού θα αλλάξει όταν επικρατήσει η ιδεολογία του. Ένα άλλο, αληθινά λαϊκό κοινωνικό σύστημα. Μόνο με τον κομουνισμό θα επέλθει η αταξική κοινωνία, η δίχως τάξεις πλουσίων και φτωχών. Να, όμως, που ο κομουνιστής Φίλης Νικόλαος όταν έγινε κυβέρνηση, όταν πήρε την εξουσία με τους άλλους συντρόφους του, και με αφορμή την σημερινή ημέρα των Τριών Ιεραρχών, ως υπουργός παιδείας έβγαλε φιρμάνι με γλώσσα χριστιανική. Κομουνιστής να αναγνωρίζει την κοινωνική προσφορά της φιλανθρωπίας και να νοιώθει ευσεβέστατος απέναντι στο έργο των Τριών Ιεραρχών. Εμετός!
Γι' αυτό... άλλαξε ο κόσμος! Γι' αυτό έγινε καλύτερος ο κόσμος. Επειδή οι Φίληδες, με ράσο κι όχι, όπως οι φιλάνθρωποι Τρεις Ιεράρχες, πιστεύουν στον Θεό και δεν ασχολούνται με επενδύσεις, ούτε υπογράφουν δάνεια για να τα χρησιμοποιούν παραγωγικά.

Πάει κι αυτό. Το μασήσαμε κι αυτό. Δεν υπάρχει πια η πίστη του αριστερού στον κομουνισμό και τον σοσιαλισμό, και όπως το παπαδαριό περιμένει κι αυτός να δράσει ο Θεός.
Ο φιλάνθρωπος έχει ήσυχη τη συνείδησή του. Βοηθάει τους αδυνάμους και δυστυχείς. Στην πραγματικότητα, όμως, ακυρώνει τον Θεό, ο οποίος αδιαφορεί, ενώ διαθέτει την ισχύ να κάνει κάτι και να σταματήσει κάποτε, επιτέλους, η δυστυχία, η φτώχεια στον πλανήτη.

Διαβάστε ακόμα:

ΜΕΤΑ ΤΟ ΧΑΜΟ ΤΟΥ ΚΟΜΠΕ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΟ