ΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΚΟΡΜΙ ΜΙΛΑΕΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ… ΓΛΩΣΣΑ
Το γυμνασμένο κορμί είναι δουλεμένο. Η γυναίκα που θέλει να ‘ναι περήφανη για το σώμα της, να αισθάνεται περίφημα μ΄ αυτό, δεν έχει άλλη επιλογή. Θα ξοδέψει ώρες ατέλειωτες σε πιλάτες, σε αεροβικές, με πολυμηχανήματα γυμναστικής, βάρη, διατάσεις, μασάζ και διατροφή εναρμονισμένη με την ημερήσια δαπάνη ενέργειας του σώματος. Το καλό, το στιβαρό και αισθητικά αποδεκτό σώμα κτίζεται ιδρώνοντας φόρμες σε σούπερ γυμναστήρια. Μην κοροϊδευόμαστε. Όχι με τα «ρούχα» που... διώχνουν τις κοιλιές, που μαζεύουν τα παχάκια. Ούτε με τα ειδικά καλσόν που λανσάρει το τηλεμάρκετιγκ.
Περνάει δίπλα σου, στο μισό μέτρο, μια νεράϊδα, με σώμα λες σίγουρα ακριβοπληρωμένης μοντέλας, όμως δεν σ' ακουμπάει η αύρα της. Καλλίγραμη η σούπερ γκόμενα, αλλά «αμίλητη», δεν σου «μιλάει», δεν σ' ερεθίζει. Τα έχει όλα, πρόσωπο, στήθος, πλάτες, μέση, μηρούς, οπίσθια, έλα όμως που ο εγκέφαλος αρνείται να στείλει «μηνύματα» να συγκινήσουν τα γεννητικά σου όργανα.
Βάζει στο σπίτι παραδουλεύτρα που δεν την πιάνει το μάτι σου. Ούτε να το σκεφθεί ότι θα κυκλοφορούσε δημόσια μαζί της. Άσχημη, κακοφτιαγμένη, αλλά η περπατησιά της, η θωριά της ανάβει σπίθες μέσα του. Τι συμβαίνει; Είναι άνδρας κι «ακούει» τη «φωνή» του γυναικείου σώματός, που από το λαιμό και κάτω έχει κι αυτό τη δική του «γλώσσα». Τη μιλιά του, μιλάει κι αυτό, όπως το στόμα.
Δεν «μιλάει» απλά το κορμί, «φλυαρεί» διαρκώς και στο αυτί λέει στον άνδρα τι θέλει. Αν, μάλιστα, βρεθεί στο κρεβάτι μαζί της, ο άνδρας πιάνει και τα σιγομουρμουρίσματα του γυναικείου κορμιού, αντιλαμβάνεται και τι ακριβώς γουστάρει π.χ. στην πλάτη ή στο στήθος της.
Δεν είναι μόνο οι κορμάρες στα πανάκριβα στρηπτητζάδικα των ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων. Τα θεϊκά κορμιά, τα μοντελήστικα. Ικανή να σε ανάψει είναι και η ασουλούπωτη που σφουγγαρίζει και ξεσκονίζει. Η καμαριέρα στο ξενοδοχείο, η οικιακή βοηθός, η πωλήτρια στο σαντουϊτσάδικο, ας μη διαθέτει κορμοστασιά και γλουτούς που τους σενιάρει το γυμναστήριο.
Άλλο το αισθητικό σώμα, άλλο το αισθησιακό. Το όμορφο, το καλοσχηματισμένο δεν είναι απαραίτητα και διεγερτικό, φιλήδονο. Το θαυμάζει κανείς σε ορισμένες κυρίες, όμως χωρίς να γρατσουνάει τη λίμπιντο, δεν προκαλεί τον πόθο. Από την άλλη, τρακάρει θηλυκά, ουδεμία σχέση με καμπύλες και αναλογίες μανεκέν, και τον «συλλαμβάνουν» σαν αλανιάρα τσιπούρα. Μιλάμε για καραμπινάτο ψάρεμα. Με μονοδόλι και φαραώ. Όπως πιάνουν τις τσιπούρες οι μερακλήδες ψαράδες. Σε «τσιμπάνε», σε αιχμαλωτίζουν, και σπαρταράς λες και είσαι μέσα σε δίχτυ.
Διαβάστε ακόμα: