ΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΓΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗ Ο ΛΑΟΣ!

 
Ο πρωταγωνιστής του έργου πίνει δηλητήριο. Η σκηνή μεταδίδεται ζωντανά από την τηλεόραση. Δεν είναι κινηματογράφος, λοιπόν! Παραπλανά η αλήθεια στην έκφραση του προσώπου, θαρρείς πως σίγουρα είναι σπουδαίος ηθοποιός. Όχι, η κάμερα έπιασε την απόλυτη στιγμή της απρόβλεπτης αυτοκτονίας μέσα στην αίθουσα του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης του κατηγορούμενου.  

Διαβάζεις αποδυτηριάκια. Γιατί να μη φθάνει το μαχαίρι όσο πιο βαθειά, να τρυπήσει και το κόκκαλο: Με αφορμή το γεγονός που συνέβη το 2017, σα σήμερα 29 Νοεμβρίου. Ακούει την ποινή της 20ετους κάθειρξης ο Σλόμπονταν Πράλγιακ, αντιστράτηγος της Κροατίας στον πόλεμο με την Βοσνία το 1993, και επιτόπου καταπίνει δηλητήριο και ψοφάει. 

- Δεν είμαι εγκληματίας πολέμου!

Αυτό είπε πριν ρουφήξει το υγρό περιεχόμενο του φιαλιδίου που το κρατούσε στο χέρι, ατάκα με την ανακοίνωση της επικύρωσης της τιμωρίας του. Είχε δίκαιο ο στρατηγός! Δεν ένοιωθε εγκληματίας πολέμου, διότι εκτελούσε διαταγές;

Αμέσως μετά την απίθανη, τούτη την ασυνήθιστη αυτοκτονία του 73χρονου, ο οποίος ήταν πρωταγωνιστής στην επιχείρηση «εθνοκάθαρσης από τους χριστιανούς Κροάτες στη μουσουλμανική Βοσνία'', ο πρωθυπουργός της Κροατίας είπε:

- Η ενέργεια του Πράλγιακ αποτυπώνει τη βαθειά ηθική αδικία που διαπράττει το δικαστήριο της Χάγης σε βάρος του λαού της Κροατίας.

Κι αυτός, ο Κροάτης πρωθυπουργός Αντρέι Πλένκοβιτς έχει δίκαιο! Μη λησμονούμε ότι στο όνομα του λαού και με την εντολή του λαού της Κροατίας έγιναν τα αίσχη, οι μαζικές δολοφονίες των Βόσνιων. Ο δε αυτόχειρας και επιτόπου νεκρός Σλόμπονταν Πράλγιακ θεωρήθηκε «ήρωας του κροατικού λαού». Κι αυτό δεν το διακήρυξαν μόνο οι επίσημοι, αλλά και ο λεγόμενος απλός λαός της Κροατίας.

Να ληφθεί υπ' όψιν και τα εξής: Πρώτον! Ο Πράλγιακ δεν ήταν στρατιωτικός. Νέος ήθελε να γίνει ηθοποιός, πήγε σε δραματική σχολή, έγινε σκηνοθέτης και κατέληξε τηλεοπτικός παραγωγός, πετυχημένος και χοντροκονομημένος. Δισεκατομμυριούχος από την εταιρεία με συνέταιρο τον υιοθετημένο του γιο. Στο στρατό που κατατάχθηκε εθελοντής έδειξε ότι ήταν ''κρυφό ταλέντο''. Διέπραξε θηριωδίες και με τη στολή επιβεβαίωσε το Νο1 δόγμα του στρατού από την αρχαιότητα: Τυφλή υπακοή στις διαταγές των ανωτέρων.

Δεύτερον! Ακόμα και ο ανώτερος, ο ανώτερων των ανώτερων αξιωματικών, ο αρχηγός του στρατού δεν κάνει του κεφαλιού του. Ενεργεί μετά από εντολή του πρωθυπουργού. Του εκλεγμένου πολιτικού! Ο οποίος πρωθυπουργός εκφράζει, αντιπροσωπεύει τον λαό.

Να ξεκαθαριστεί, επιτέλους! Αποφασίζει ή όχι ο λαός; Είναι ή όχι κυρίαρχος; Αν ναι, τότε στο Διεθνές Δικαστήριο έπρεπε να κάτσει στο εδώλιο ο λαός της Κροατίας. Και το δηλητήριο οφείλει να το πιει ο λαός.
Οι λαοί δεν έχουν ευθύνες, όμως. Της πλάκας ιστορίας, της πολύ πλάκας είναι αυτό που λένε ως ''λαό''. Τον επικαλούνται μόνο για να διαπράττουν εγκλήματα κατά της ''ανθρωπότητας'', άλλο ανύπαρκτο μέγεθος αυτό. Για να πουλάνε... ανθρωπισμό αυτοί που αδυνατούν να προλάβουν εγκλήματα σε βάρος του κοσμάκη. 
 Κανένας λαός δεν πίνει δηλητήριο. Ο δε λαός της Κροατίας, στη συντριπτική του πλειοψηφία, είναι περήφανος που δηλητηριάστηκε από ευθιξία ο ήρωας του Praljak. 
Διαβαστε ακομα: