ΜΑΝΟΥΛΑ, ΕΙΜΑΙ ΑΘΩΟΣ…

Όταν ανοίξει κάποτε ο κλειστός εδώ και δεκαετίες φάκελος «Παγκρατίδης», τότε θα μάθουμε, αν όχι ποιος ήτανε ο «δράκος του Σέιχ Σού», σίγουρα ότι αυτός δεν ήταν ο Αριστείδης Παγκρατίδης, που εκτελέστηκε το 1968, σα σήμερα στις 16 Φεβρουαρίου, καταδικασμένος τετράκις εις θάνατον. Ό,τι άθλιο και συχαμένο το βρίσκει κανείς στη ζωή του νεαρού Αρίστου, όμως δεν ήταν ο δράκος της Θεσσαλονίκης. Εκείνος που έκανε επιθέσεις σε γυναίκες, σε ζευγάρια, στα ραντεβουδάκια τους στο δάσος.

Λάθος να μιλάνε για... πλάνη δικαστική. Στημένο ήταν το δικαστήριο, διότι έπρεπε να «βρεθεί» ο δράκος, που είχε τρομοκρατήσει ολόκληρη την πόλη και διέσυρε κράτος και την ανίκανη να τον συλλάβει αστυνομία. Μόνο όσοι έζησαν δεκαετία του ’60 στη Θεσσαλονίκη γνωρίζουν από πρώτο χέρι την τρομοκρατία που βίωσε η πόλη από το φόβο του άγνωστου δράκου του Σέιχ Σου. Σε καθημερινή βάση αστυνομία, αλλά και μονάδες στρατού ήταν σε κατάσταση πολέμου και στην επιχείρηση εντοπισμού του ασύλληπτου κακοποιού.  

Η δράση του δράκου ξεκίνησε Φεβρουάριο 1959, τελικά το 1963, εκτός των άλλων υπόπτων, τσακώσανε τον τότε 24χρονο Παγκρατίδη. Απίθανο οποιοσδήποτε άλλος στη θέση του, να μην... ομολογούσε ότι είναι ο δράκος. Περισσότερα δεν χρειάζεται να αναφέρει κανείς για το πόσο υπέφερε, πόσο τον βασάνισαν μέχρι να του αποσπάσουν την... ομολογία.

Κατακάθια του υποκόσμου κάτω από την πίεση, πιο σωστά την απειλή της αστυνομίας κατέθεσαν στο δικαστήριο ότι ο Παγκρατίδης είναι ανώμαλος, νεκρόφιλος, μπανιστηρτζής, ομοφυλόφιλος ενεργητικός και παθητικός, ότι από 13 χρονών και για μια φασολάδα πήγαινε με βαρκάρηδες, με τον όποιον. Ναι, ισχύουν όλα αυτά, όμως η απόφαση να τουφεκιστεί βγήκε χωρίς ούτε ένας μάρτυρας να τον «αναγνωρίσει» ως δράκο.

Μια δικηγόρος ερωτεύθηκε τον κατηγορούμενο Παγκρατίδη, κοριτσόπουλα του γυμνασίου του έστελναν φιλιά. Δυνατό παιδί, με αρσενική ομορφιά, σκληρό βλέμμα. Μέχρι τις τελευταίες του στιγμές, στο κελί της φυλακής του Γεντί Κουλέ, και στον παπά που τον εξομολόγησε δήλωνε αθώος. Είναι δυνατόν, είναι ανθρώπινο κάποιος να λέει ψέματα πριν το βέβαιο θάνατό του, πριν τον εκτελέσουν; Απέναντι στο απόσπασμα, στο δάσος του Σέιχ Σού(!), πριν δεχθεί τις σφαίρες στο κορμί του ο Παγκρατίδης αναφώνησε «Μανούλα, είμαι αθώος...».

Την εποχή του... Παγκρατίδη ο κόσμος φοβόταν να κυκλοφορήσει στους δρόμους τις νυχτερινές ώρες. Ιδιαίτερα οι γυναίκες. Τη ζωή της έπαιζε κορώνα γράμματα η φοιτήτρια αν έβγαινε από το σπίτι της. Πόρνες με μπάτσους, που παρίσταναν τους ερωτευμένους, την έστηναν στο δάσος του Σέιχ Σού ελπίζοντας να τους επιτεθεί ο δράκος και να τον μπαγλαρώσουν.

Θρύλος ο Δράκος του Σέιχ Σού. Ο Παγκρατίδης εκτελέστηκε αλλά τα σεξουαλικά εγκλήματα στη Θεσσαλονίκη ΔΕΝ σταμάτησαν! Με συνέπεια να παίζουν πάντα οι υποψίες, και να μην έχουν σταματήσει μέχρι τις ημέρες μας, ότι ο αληθινός ένοχος είναι ο συγκεκριμένος τάδε επώνυμος και ο συγκεκριμένος δείνα επώνυμος.

Διαβαστε ακομα:

''ΠΑΛΑΙΑΣ ΚΟΠΗΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ'', ΠΡΩΤΗ ΚΥΡΙΑ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΗ ΤΗΣ